Από 3,3% ως 25% ανάλογα με τα σενάρια προσομείωσης θα ήταν η μείωση στο ενεργειακό κόστος στην Ελλάδα από την χρήση μικρών πυρηνικών αντιδραστήρων (SMR). Αντίστοιχα, η επίπτωση στο κόστος για τους καταναλωτές θα ήταν από 3 ευρώ έως 25 ευρώ ανά μεγαβατώρα.

Αυτό αποδεικνύει η πρώτη μελέτη κόστους οφέλους του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που παρουσιάστηκε χθες σε συνέδριο του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης από τον κ.  Παντελή Μπίσκα. Ο καθηγητής του ΑΠΘ τόνισε ότι τα SMR έχουν μια σημαντική επίπτωση σε μια αγορά όπως της Ελλάδας, προσφέρουν μείωση κατανάλωσης αερίου και εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και  μείωση της τιμής για τον τελικό καταναλωτή. Τόνισε όμως ότι τα οφέλη είναι υπαρκτά μόνο αν περιοριστεί η χώρα στην εγκατάσταση 600 έως 700 MW και όχι αν κανιβαλιστεί η αγορά γιατί τότε τα έργα δεν θα είναι βιώσιμα.

Η μελέτη κόστους οφέλους που παρουσιάστηκε κάνει μια προσομοίωση για 20 χρόνια από το 2032 έως και το 2051, προκειμένου να εξεταστούν οι επιπτώσεις από την χρήση αντίστοιχων μονάδων στην ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Η μελέτη έλαβε υπόψη τις προβλέψεις του ΕΣΕΚ ως προς την λειτουργία των ΑΠΕ, την αποθήκευση και τα φορτία αλλά και το δεκαετές πρόγραμμα ανάπτυξης του ΑΔΜΗΕ για τις διασυνδέσεις και «έτρεξε» τέσσερα σενάρια που  κατηγοριοποιούνται ως εξής: Το πρώτο είναι χωρίς καμία προσθήκη SMR (business us usual), το δεύτερο είναι μικρής ισχύος 648 MW, το τρίτο μεσαίας ισχύος 1,54 GW και το τέταρτο μεγάλης ισχύος 3,088 GW από τα οποία προκύπτει κατά περίπτωση η μείωση της χονδρεμπορικής αγοράς από 3,3% έως 25%.

Η μελέτη συγχρονίζεται και με την δυναμικότητα των λοιπών μονάδων που προβλέπει το ΕΣΕΚ, μεταξύ των οποίων είναι η μονάδα φυσικού αερίου της Metlen στην Βοιωτία, οι άλλες δύο στην Κομοτηνή και στην Αλεξανδρούπολη, οι καινούριοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί της ΔΕΗ συνολικής ισχύος 270 MW μέχρι το 2028, η μονάδα αντλησιοταμίευσης στην Αμφιλοχία της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ κ.α.

Τα συν και τα πλην των SMR

Οι SMR υπολογίζεται ότι έχουν ένα μεταβλητό κόστος λειτουργίας της τάξης του 15 με 30 ευρώ την μεγαβατώρα που είναι πολύ χαμηλό. Ο κ. Μπίσκας παρουσίασε χθες τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματά τους, σε μια περίοδο που έχει ανοίξει (έστω και δειλά) μια μεγάλη συζήτηση για την αναγκαιότητα των πυρηνικών στην Ελλάδα, στην οποία έχει τοποθετηθεί τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο σύμβουλός του κ. Νίκος Τσάφος.

Όπως ανέφερε χθες ο κ. Μπίσκας, οι μικροί πυρηνικοί αντιδραστήρες έχουν εκτός από μικρό μεταβλητό κόστος λειτουργίας και μικρές απαιτήσεις προσθήκης καυσίμου καθώς αυτό μπαίνει στους SMR και έχει διάρκεια εφτά ετών εν αντιθέσει με τους μεγάλους πυρηνικούς σταθμούς που  η ανανέωση καυσίμου γίνεται από ένα έως δύο χρόνια. Επίσης έχουν μεγαλύτερα συστατικά ασφαλείας και χρειάζονται μικρότερη ανθρώπινη παρέμβαση καθώς υπάρχει μεγάλος βαθμός αυτοματοποίησης. Αυτό όπως είπε  δημιουργεί και μικρότερο ρίσκο για να μην  συμβεί κάτι στραβό σε επίπεδο ασφάλειας. Επιπλέον έχουν μικρότερο μέγεθος καθώς πρόκειται για προκατασκευασμένες μονάδες, οι οποίες χτίζονται εκεί που είναι ο χώρος κατασκευής τους και εγκαθίσταται στο συγκεκριμένο χώρο του σταθμού. Σύμφωνα με τον κ. Μπίσκα στα μειονεκτήματά τους είναι το μεγάλο  κόστος κεφαλαίου, τα ρίσκα της πυρηνικής ενέργειας και το μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των αποβλήτων ενώ υπάρχουν και κάποιες ρυθμιστικές προκλήσεις.

Με βάση την μελέτη πολύ μεγάλο είναι και το capex το οποίο υπολογίζεται να διαμορφωθεί μεταξύ 1,9 και 3,9 δις που αντιστοιχεί σε 5,5 έως 11,5 ευρώ ανά κιλοβάτ. Επιπλέον, εκτιμάται ότι μια τέτοια μονάδα θα έχει σε ετήσια βάση και 126.000 ευρώ ανά μεγαβάτ κόστος λειτουργίας και συντήρησης. Η επένδυση εφόσον γίνει λελογισμένα και δεν υπάρξει μεγάλος ανταγωνισμός τότε το IRR μπορεί να διαμορφωθεί στο 12,7% και να υποχωρήσει στο 5% όσο μεγαλώνει η ισχύ.

Εξοικονόμηση

Η μελέτη αναφέρει ότι οι πυρηνικές μονάδες μειώνουν σημαντικά την εξάρτηση και το κόστος από το φυσικό αέριο με θετικές επιπτώσεις στην ενεργειακή ανεξαρτησία.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι το κόστος εισαγωγής φυσικού αερίου πέφτει από 21% μέχρι 62% ανάλογα με το σενάριο με μείωση  κόστους από 222 εκ. ευρώ το χρόνο μέχρι 657 εκ. ευρώ και με επιπλέον εξοικονόμηση κόστους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από 134 εκ. μέχρι 344 εκ. το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι η συνολική εξοικονόμηση σε αέριο και  ρύπους θα ήταν από 356 εκ. ευρώ μέχρι 1 δις. το χρόνο σε ετήσια βάση.