Quantcast
Connect with us

ΑΠΟΨΕΙΣ

Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε σε κίνηση που μπορεί να αποδειχθεί ματ – του Ν.Γιαννόπουλου

“Σηκώνοντας” το θέμα του πιθανού ανοίγματος των δημοτικών σχολείων, ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε να πιάνει το σφυγμό της κοινωνίας, ίσως για πρώτη φορά μετά τις εκλογές.

Aν η υπόθεση των voucher και της τηλεκατάρτισης μπορεί να λογιστεί ως η πρώτη μεγάλη αντιπολιτευτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του προηγούμενου Ιούλη, το γεγονός ότι η Κουμουνδούρου έθιξε και άνοιξε, πριν τις οριστικές κυβερνητικές αποφάσεις, το κεφαλαιώδες ζήτημα του ανοίγματος ή όχι των δημοτικών σχολείων παίρνοντας σαφή θέση μπορεί να χαρακτηριστεί και ως η πρώτη νίκη της σε επίπεδο τακτικής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έλεγε κανείς ότι στο συγκεκριμένο θέμα έπιασε το σφυγμό της κοινωνίας. Είναι διάχυτη τις τελευταίες ημέρες η ανησυχία γονέων για πιθανό άνοιγμα των δημοτικών σχολείων μόλις ένα μήνα πριν από τη λήξη της εφετινής σχολικής σεζόν και οι τουλάχιστον ζωηρές επιφυλάξεις τους αυτό τελικά να πραγματοποιηθεί με απόφαση της πολιτείας.

Η αξιωματική αντιπολίτευση αποφάσισε να βγει μπροστά και να πάρει επισήμως θέση εναντίον αυτής της πιθανότητας τονίζοντας το μάλλον λογικό επιχείρημα ότι συνιστά ρίσκο μία πιθανή απόφαση για επιστροφή των μικρών μαθητών στα θρανία μόνο και μόνο για να ολοκληρωθεί και τυπικά η χρονιά.

Είναι, άλλωστε, προφανές ότι παιδιά από 6 έως 12 ετών πολύ δύσκολα θα τηρήσουν τις αποστάσεις ενώ μέσα στις αίθουσες, ειδικά σε τμήματα που αριθμούν περισσότερους από 20 παιδιά, η κατάσταση μπορεί να γίνει μη διαχειρίσιμη.

Στο παιχνίδι μάλιστα μπήκε και ο Αλέξης Τσίπρας μέσω πηγών της Κουμουνδούρου που τον ήθελαν μετά από ένα γύρο τηλεφωνικών επαφών με επιστήμονες και ειδικούς να παρουσιάζεται τουλάχιστον ανήσυχος για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αν το απόγευμα της Τρίτης ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώσει τελικά ότι δεν πρόκειται να ανοίξουν τα δημοτικά σχολεία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι ρόλο στην απόφαση του Πρωθυπουργού έπαιξε και η δική του αντίδραση.

Ο Γρηγόρης και οι διαφωνίες
Στο θέμα της αναστολής της κομματικής ιδιότητας του στελέχους της Νομαρχιακής Επιτροπής Αχαϊάς Ηλία Γρηγόρη (μετά από ανάρτησή του με υβριστικούς χαρακτηρισμούς για τον Κυριάκο Μητσοτάκη) στο ΣΥΡΙΖΑ είναι αλήθεια ότι δεν υπήρξε απόλυτη ομοφωνία.

Με τον Γιώργο Κυρίτση ο οποίος έσπευσε να εκφράσει δημοσίως τις αντιρρήσεις του, συμφωνούν και άλλα στελέχη τα οποία πάντως φρόντισαν να μην δημοσιοποιήσουν την άποψή τους για να μην διαρραγεί η ενότητα του κόμματος σε ένα κρίσιμο διάστημα.

Το σκεπτικό των διαφωνούντων είναι το κόμμα σύρθηκε σε επιλογή ρήξης με το στέλεχός του υπολογίζοντας μόνο το επικοινωνιακό κομμάτι και τη “ζημιά” που προξενούσε χωρίς να λάβει κανείς υπόψιν του, όπως τονιζόταν χαρακτηριστικά, ότι από την άλλη πλευρά στελέχη όπως ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Αδωνις Γεωργιάδης έχει εκφραστεί πολλάκις με απαράδεκτα σχόλια για τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμα και όταν ο τελευταίος βρισκόταν στο πηδάλιο της χώρας ως Πρωθυπουργός.

Οπως και να έχει πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζεται για τις επόμενες μεγάλες κοινοβουλευτικές μάχες με κορωνίδα, προσώρας, αυτή της προστασίας της πρώτης κατοικίας. Την Δευτέρα εξάλλου η Κουμουνδούρου σήκωσε και το θέμα της απεργίας πείνας και δίψας του φοιτητή-κρατούμενου Βασίλη Δημάκη ο οποίος στις 16 Απριλίου μετήχθη βίαια στις φυλακές Γρεβενών με συνέπεια να μην μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα της σχολής του.

Για το θέμα μάλιστα έκανε προσωπική δήλωση ο τομεάρχης Παιδείας Νίκος Φίλης ο οποίος κάλεσε την Υπουργό Νίκη Κεραμέως να πιέσει από τη δική της πλευρά έτσι ώστε το αίτημα του απεργού πείνας και δίψας να ικανοποιηθεί με την επιστροφή του σε φυλακή της Αθήνας. Για το θέμα είχε εκδώσει νωρίτερα ανακοίνωση και το τμήμα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ.

Click to comment

Απάντηση

ΑΠΟΨΕΙΣ

Έμφυλη Βία: Ενδοοικογενειακή Βία

Η έμφυλη  βία αποτελεί στις μέρες ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο, με τεράστιες   επιπτώσεις, τόσο σε κοινωνικό, οικονομικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Το φαινόμενο  αυτό στις μέρες μας τείνει να πάρει τεράστιες διαστάσεις, ενώ οι  επιπτώσεις του φαινομένου αυτού επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα όχι μόνο το άτομο που υφίσταται οποιαδήποτε μορφής βία, αλλά και τον περίγυρο αυτού του ατόμου, όπως οικογένεια, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι.

Μία μορφή βίας είναι και η ενδοοικογενειακή, με την πληθώρα των περιστατικών, να είναι η βία των ανδρών κατά των γυναικών, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε ή να παραλείπουμε (εσκεμμένα ή μη) την βία των γυναικών κατά των ανδρών, ή και την βία κατά των παιδιών από το στενό ή ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον.

Η άσκηση βίας μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο κατά την διάρκεια μιας σχέσης ή και μετά από αυτήν. Σεξουαλική, οικονομική, κοινωνική απομόνωση, συνιστούν ένα πλέγμα, που έχει ως υποβόσκων υπόβαθρο την ζήλια, το φθόνο, το μίσος, το θυμό, την απόρριψη και άλλα επαχθή αίτια. Κοινός παρανομαστής όμως η μείωση του ατόμου τόσο σε οικογενειακό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας 1 στις 3 γυναίκες έχει βιώσει περιστατικό ενδοοικογενειακής ή και σεξουαλικής βίας, ως απόρροια των άνισων σχέσεων μεταξύ των ανδρών και των γυναικών.  Σύμφωνα με μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά την διετία 2016 – 2017, εμφανίστηκαν τα εξής:

  • 2 εκατ, θύματα ετησίως
  • 82 γυναίκες και 13 άνδρες έχασαν την ζωή τους, ως αποτέλεσμα ενδοοικογενειακής βίας
  • 30 γυναίκες την εβδομάδα επιχειρούν να αυτοκτονήσουν, εκ των οποίων οι 3 αυτοκτονούν
  • 150000 παιδιά ζουν σε περιβάλλον ενδοοικογενειακής βίας

Τα ποιο απογοητευτικά στοιχεία προκύπτουν κατά την περίοδο του lockdown, για κάθε 3 μήνες, προστέθηκαν  15 εκατομμύρια περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση των γυναικοκτονιών σε ποσοστό 100%. Έτσι λοιπόν έχουμε πράξεις που προκαλούν σωματικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά προβλήματα, δημιουργώντας αισθήματα, φόβου, αγωνίας, πανικού, έντονης ντροπής και ανελευθερίας.

Βέβαια δεν θα πρέπει να παραλείπουμε και την σεξουαλική παρενόχληση, που είναι οποιαδήποτε μορφή ανεπιθύμητης λεκτικής, ψυχολογικής, ή σωματικής συμπεριφοράς σεξουαλικού χαρακτήρα, με αποτέλεσμα την προσβολή της προσωπικότητας, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εξευτελιστικού, εχθρικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος, με κύριο σκοπό τον εξευτελισμό, την ταπείνωση  και την διαπόμπευση του θύματος.

Αν και τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης είναι πολλά, το ανησυχητικό είναι ότι ένας μικρός αριθμός δηλώνεται και ακόμα ένας μικρότερος αριθμός αναζητά λύση και αντιμετώπιση στο πρόβλημα.

Όλα αυτά όμως πηγάζουν από τις κοινωνικές τάξεις και τις κοινωνικές σχέσεις, που σαν βασικό στοιχείο είναι η ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και η υπεροχή του άνδρα έναντι της γυναίκας. Έτσι λόγω της κυριαρχίας του άνδρα στα καπιταλιστικά κυρίως συστήματα, ο ρόλος της γυναίκας παρέμεινε αρνητικός ως προς τα δικαιώματα της γυναίκας. Με την εμφάνιση της βιομηχανικής επανάστασης και εφόσον  ζητήθηκαν φτηνά εργατικά χέρια, η  γυναίκα ξέφυγε από τον στενό κύκλο της οικογενείας  με αποτέλεσμα να αρχίζει να αποκτά δικαιώματα και ελευθερίες ύστερα όμως από μακροχρόνιους αγώνες για ισότητα και ισονομία.

Βλέποντας όμως αυτή την στροφή της γυναίκας προς την απελευθέρωση, και νιώθοντας ότι η γυναίκα κερδίζει έδαφος ως προς τα κατεκτημένα δικαιώματα έναντι των ανδρών, αρχίζουν και τα φαινόμενα της βίας.

Ένα επίσης σημαντικό κομμάτι βίας αποτελούν  και οι εξής μορφές:

  • Σωματεμπορία
  • Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων
  • Παιδική γάμοι
  • Διαδικτυακοί έμφυλη βία

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ γύρω στα 800 εκατ. γυναίκες έχουν υποστεί  σεξουαλική βία, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, στοιχεία προ πανδημίας, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η εκτόξευση της βίας και της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών. Το ανησυχητικό όμως είναι ότι μόνο το 40 % των γυναικών που υφίσταται βία  ζητά βοήθεια λόγω του φόβου που προκαλεί ο κοινωνικός κυρίως περίγυρος. Επίσης σύμφωνα με άλλα στοιχεία του ΟΗΕ το 40% γυναικών παγκοσμίως έχουν γίνει θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ‘όπως επίσης και με τα επίσημα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, περίπου 3000 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους από φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας.

Continue Reading

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ Ή ΑΤΟΜΙΚΟΣ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ

Η έμφυλη  βία αποτελεί στις μέρες ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο, με τεράστιες   επιπτώσεις, τόσο σε κοινωνικό, οικονομικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Το φαινόμενο  αυτό στις μέρες μας τείνει να πάρει τεράστιες διαστάσεις, ενώ οι  επιπτώσεις του φαινομένου αυτού επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα όχι μόνο το άτομο που υφίσταται οποιαδήποτε μορφής βία, αλλά και τον περίγυρο αυτού του ατόμου, όπως οικογένεια, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι.

Εάν και  δεν υπάρχει συγκεκριμένος και νομικά αποδεκτός ορισμός  για την έννοια της έκφυλης βίας,  υπάρχει πληθώρα συμπεριφορών οι οποίες είναι εγκληματικές και στο σύνολό τους συνιστούν διάφορες μορφές βίας.   Η έμφυλη βία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που λαμβάνει  χώρα με διαφορετικές μορφές και ποικίλες συνέπειες. Μπορεί να παρουσιαστεί:

  • με ένα έγκλημα μίσους, στο οποίο η σωματική βία να στοχεύει συγκεκριμένα το φύλο του θύματος, ή
  • ως φαινόμενο ενδοοικογενειακής βίας, στο οποίο να υπάρχουν σκηνές βίας μεταξύ του ζεύγους ή και μεταξύ των γονέων με τα παιδιά τους, που κύρια πηγή εκδήλωσης είναι ο μισογυνισμός και ο μισανδρισμός
  • ως φαινόμενο σεξουαλικής παρενόχλησης, με πολλές εμφανίσεις, ή
  • βία κατά των ανδρών, μέσα στα πλαίσια της οικογένειας ή του έγγαμου βίου, που είναι αποτέλεσμα της βίας που έχει δεχτεί η γυναίκα – σύζυγος, από άνδρες εμπιστοσύνης, όπως ο πατέρας, ο αδελφός ή άλλο μέλος της οικογένειας.

Αναφερόμενη παραπάνω σε δύο σημαντικές έννοιες, οι οποίες σχεδόν περικλείουν το σύνολο των αρνητικών χαρακτηριστικών  – γνωρισμάτων, θα πρέπει να δούμε το βαθύτερο νόημα τους, πως προέκυψαν αυτά και την σημερινή τους ερμηνεία (λανθασμένη ίσως για τους περισσότερους, λόγω άγνοιας περισσότερο)  .

Μισογυνισμός, είναι το μίσος και η δυσαρέσκεια απέναντι στις γυναίκες. Μπορεί να εμφανιστεί  με πολυάριθμους τρόπους, μεταξύ των οποίων η σεξουαλική διάκριση, η εχθρότητα, οι αντιλήψεις περί ανδρικής υπεροχής, η υποτίμηση των γυναικών και η βία κατά των γυναικών.  Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διαφοροποιηθούμε από την έννοια του σεξισμού, ο οποίος αναφέρεται στην προκατάληψη ή διάκριση σχετικά  με το φύλο ενός ατόμου ( βιολογικό και κοινωνικό ). Η έννοια του σεξισμού  συνδέεται  άμεσα με τα στερεότυπα και τους ρόλους των φύλλων  και μιλάει για την πεποίθηση ότι το ένα φύλο είναι ανώτερο από το άλλο.

Μυσανδρισμός,  είναι το μίσος,  η περιφρόνηση και η προκατάληψη απέναντι στους άνδρες. Ο μισανδρισμός  εκδηλώνεται  με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων λόγω φύλλου, της δυσφήμισης και της βίας. Γενικά θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε  ως τον φόβο, το μίσος, τον θυμό και την περιφρόνηση απέναντι στο ανδρικό φύλλο.  Ο μισανδρισμός μπορεί συχνά  να ταυτιστεί, χωρίς να είναι απαραιτήτως ορθό,  με το φαινόμενο του ακραίου φεμινισμού.

Τα ομόφυλα άτομα και οι γυναίκες βιώνουν τη περισσότερη έμφυλη βία, αν και οποιοδήποτε άτομο μπορεί να γίνει ή να είναι θύμα. Η έμφυλη βία είναι απόρροια των άνισων σχέσεων της εξουσίας που πηγάζει μεταξύ των ανδρών και των γυναικών, και βασίζεται στην κοινωνική ανισότητα που υπάρχει μεταξύ των φύλλων, καθώς επίσης και στα στερεότυπα που αναπαράγονται  με το πέρασμα των χρόνων από γενιά σε γενιά.

Η έμφυλη βία έχει σοβαρές επιπτώσεις στην σωματική, και ψυχική υγεία του ατόμου που την υφίσταται (την βία). Οι άνδρες θεωρώντας τους εαυτούς τους ανώτερα κοινωνικά όντα, από τις γυναίκες, τις θηλυκότητες και τις ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες, εμφανίζουν συμπτώματα βίας υποκινούμενα από μισογύνια κίνητρα. Φαινόμενα βίας, που σε μεγάλο ή σε ποιο μικρό βαθμό, θα επηρεάσουν την κοινωνική, συναισθηματική, πνευματική και ψυχική υγεία του θύματος, κάνοντάς το νιώθει ότι έχει χάσει τα πάντα και να μην μπορεί να συμμετέχει με ισότητα και αξιοπρέπεια, σε κοινωνικές, πολιτιστικές, αθλητικές και εν γένει κάθε είδους δραστηριότητες, δημιουργώντας του λάθος αισθήματα, οίκτου, συμπόνιας και λύπησης.

 

 

 

 

Continue Reading

ΑΠΟΨΕΙΣ

Γιατί απέχουν οι δικηγόροι από τα καθήκοντα τους;

*Γράφει ο Μάρκος Ζήσσου, δικηγόρος

Ίσως έχετε ακούσει στις ειδήσεις ότι εδώ και κάποιες εβδομάδες οι δικηγόροι Καβαλας (όπως φυσικά και οι δικηγόροι πανελληνίως) απέχουμε απο τις εργασίες μας μεσα σε πλαίσιο αποχής που ορίζεται απο την Γενικη Συνελευση του Δικηγορικού Συλλόγου .
Δυστυχώς όμως για εμας τους δικηγόρους (με ευθύνη κυρίως του πανελλήνιου συνδικαλιστικού οργάνου μας αλλά και την αμεριστη «συμπαράσταση» των ΜΜΕ πανελλήνιας εμβέλειας ) οι λόγοι αυτής της αποχής μας σίγουρα σας είναι παντελώς άγνωστοι με αποτελεσμα μέχρι σήμερα όλη αυτή η κινητοποίηση μας, να έχει κάνει «μια τρύπα στο νερο της δημοσιότητας » επιτρέποντας τις κυβερνητικές επιλογές να νομοθετούνται αφιλτράριστες χωρίς ίχνος πίεσης και έτσι ελεύθερα και απροβλημάτιστα για την κυβέρνηση, να καταλήγουν προβληματικοί νόμοι του κράτους .
Σαν προσωπική αντίδραση σε αυτή την κατάσταση θα προσπαθησω εντελώς συνοπτικα να αναλύσω τους λόγους της αποχής μας ,που τόσο αγνοεί η Ελληνική κοινωνία , η οποια κατα την προσφιλή τακτική της και πάλι κοιμάται τον υπνο του δικαίου .
Περαν λοιπόν των λόγων αποχής μας που αφορούν κάποια καθαρά συνδικαλιστικά ζητηματα των δικηγόρων και τα οποία δεν χρειάζεται να αναλύσω καθώς όπως είναι λογικο και επόμενο, αφήνουν αδιάφορη την κοινή γνώμη, υπαρχουν και οι υπόλοιποι πολύ σοβαροί λόγοι που μας αναγκάζουν να απέχουμε απο την εργασία μας και αυτοι οι λόγοι είναι για θέματα που αγγίζουν τις ζωές όλων . Οι βασικοί λόγοι της πανελλήνιας αποχής μας, αφορούν τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που ετοιμάζει η κυβέρνηση όπως είναι ο Δικαστικος Καλλικράτης που προβλεπει την ρηξικέλευθη κατάργηση και συγχώνευση δικαστηρίων αλλά και τις επερχόμενες τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα με την αυστηροποίηση εφαρμογής των ποινών φυλάκισης και την αναδιάρθωση των βαθμών δικαιοδοσίας ,τα οποία στο σύνολο τους πραγματοποιούνται απο το Υπουργείο Δικαιοσύνης χωρίς την προηγούμενη εξασφάλιση της τόσο απαραίτητης υποδομής που απαιτείται για τέτοιου είδους καινοτομίες . Για αυτό τον λόγο όλες αυτες οι νέες αλλαγές στη δικαιοσύνη ,και για ακόμα μια φορά, στο τέλος θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα στην καθημερινότητα απο αυτά που υποτίθεται ότι έρχονται για να λυσουν. Η ελληνική δικαιοσύνη διαχρονικά δυστυχώς διοικείται απο ανθρώπους που αγνοούν τις πραγματικές αναγκες της και αυτό έχει περίτρανα επιβεβαιωθεί απο την παταγώδη αποτυχία σχεδόν όλων των μνημονιακών και μετά μνημονιακών μεταρρυθμίσεων που εφαρμόστηκαν στο χώρο της δικαιοσυνης τα τελευταία σχεδόν δεκαπέντε χρόνια. Για περισσότερες πληροφορίες κάντε ένα κόπο και αναζητηστε (προσοχή:αντικειμενικά)δημοσιεύματα ,τα οποία αναλύουν επαρκώς αυτά τα θέματα . Αξίζει τον κόπο και τον χρόνο σας…

Continue Reading
Green logo ENA Club with text ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Κατοικία

a house with a green roof and road signs left and right
arrows as a circle symbol of recycling
paint cans
letters AG as logo
gear and tool as logo pavlidis

newsletter



Καιρος

Πρωτοσέλιδα

Χρήσιμα

Δρομολόγια Πλοίων από και προς Καβάλα

Γιατροί ΕΟΠΥΥ ΚΑΒΑΛΑΣ

espa logo

espa_logo_en