Quantcast
Connect with us

ΑΠΟΨΕΙΣ

Γιάννης Κακλέας-Βασίλης Χαραλαμπόπουλος | «Συρανό Ντε Μπερζεράκ» ή ένας ευτυχισμένος γάμος.

 Κριτικού του Παύλου Λεμοντζή

  Αντί  προλόγου.

     Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και ο Γιάννης Κακλέας πρωτοσυνεργάστηκαν το 2001 στο «Μαγειρεύοντας με τον Έλβις». Η σχέση  έγινε «δεσμός» στον «Βροχοποιό» και  το 2010  ήρθε κι ο «γάμος» με τη Λυσιστράτη . Έκτοτε, η ευτυχής συνύπαρξη αποδίδει τα μέγιστα σε κάθε επίπεδο, ενώ ήδη ετοιμάζονται για το «Ημέρωμα της Στρίγγλας» του Σαίξπηρ  με την Μαρία Ναυπλιώτου,  για του χρόνου, όπως δήλωσε πρόσφατα  ο σκηνοθέτης.

   Θα μείνουμε στο παρόν και στην παράσταση που στήθηκε αρχικά για το «Παλλάς» των Αθηνών, γνώρισε τεράστια επιτυχία δυο συνεχόμενες σαιζόν και περιοδεύει ήδη ανά την Ελλάδα.

   Εκατόν είκοσι χρόνια  μετά την πρώτη του έργου στη Γαλλία, θα πρέπει να πω,  μετράμε δυο παγκόσμιους πολέμους, χαιρετίσαμε (με θαυμασμό περισσότερο παρά με πόνο) την ατομική βόμβα, χαιρόμαστε έως σήμερα το αεροπλάνο ,το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και πλείστα όσα αγαθά προηγμένης τεχνολογίας, μα αν ρωτήσετε έναν ταμία θεάτρου περί της τύχης του Γασκώνου «Μεγαλέξανδρου», θα σας απαντήσει «Ο Συρανό ζει και βασιλεύει».

   Πράγματι, στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων, όπου  ήρθε στο πλαίσιο του 59ου Φεστιβάλ , η  πρώτη μέρα το κοίλο κατακλύστηκε από θεατρόφιλους και φαν του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου  και της Δήμητρας Ματσούκα. Όλοι  μας δείξαμε αξιοθαύμαστη υπομονή μέχρι  τις δέκα παρά δέκα το βράδυ , διότι τότε αποφασίστηκε  να σηκωθεί η αυλαία. Αρχικά η πλειονότητα των θεατών δυσανασχετήσαμε, επειδή το σκηνικό  ήταν καμωμένο για κλειστό θέατρο . Κατόπιν προέκυψε η περιοδεία, η παραγωγή- όπως είναι φυσικό – χρησιμοποιεί το ίδιο σε όλες τις πιάτσες, οπότε την παράσταση ευχαριστήθηκαν στο έπακρον όσοι τυχεροί βρέθηκαν στο κέντρο, στην καρδιά-καρδιά του θεάτρου. Οι υπόλοιποι περιοριστήκαμε στις εικόνες που έφταναν στα μάτια μας. Αλλά ο Συρανό-Χαραλαμπόπουλος και η θεία μουσική της Ρεμπούτσικα  γρήγορα μας αποζημίωσαν. Και ακολούθησε η μέθεξη.

  Το έργο.

   Ο εκκεντρικός Συρανό , επιφανής ιππότης του Τάγματος των Γασκόνων, σκαρώνει στιχάκια με την ίδια ευκολία που κερδίζει κι έναν αγώνα ξιφομαχίας. Η φήμη του ως γενναίου ιππότη και ποιητή είναι πολύ μεγάλη. Το ίδιο και η μύτη του!  Κι αν η πρώτη τού έχει επιτρέψει να κατακτήσει το Παρίσι, η δεύτερη τον εμποδίζει να κατακτήσει εκείνη  που του’ κλεψε την καρδιά, τη νεαρή εξαδέλφη του Ρωξάνη. Προκειμένου να την κάνει ευτυχισμένη, αποφασίζει να θυσιάσει τα αισθήματά του για να βοηθήσει τον αντεραστή του.
  Ο Εντμόν Ροστάν δημιουργεί έναν από τους πιο δημοφιλείς ήρωες της σκηνής,
μεταφέροντας στο θέατρο την ιστορία του Συρανό ντε Μπερζεράκ, ενός θρύλου της εποχής του. Ο Συρανό ντε Μπερζεράκ είναι ένα αριστουργηματικό έργο του ρομαντισμού του 19ου αιώνα, ένα σκηνικό υπερθέαμα, στο οποίο ο έρωτας και η τιμή δοκιμάζονται μέσα σε αίθουσες θεάτρων, σάλες ζαχαροπλαστείων, αυλές σπιτιών, πεδία μάχης και μοναστήρια, γεννώντας εξίσου αβίαστα και το γέλιο και τη συγκίνηση. Ο Ροστάν εμπνεύστηκε τον ήρωαά από τον συγγραφέα, αλλά θα πρέπει να σημειωθεί ότι όσα αναφέρονται στο έργο δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικά περιστατικά της ζωής του Σιρανό ντε Μπερζεράκ. Πρόκειται για μια ιστορία για την ομορφιά της ψυχής που μπορεί να νικήσει κάθε εξωτερική ατέλεια.

  Ο Σιρανό ήταν ένας πραγματικός αναγεννησιακός άνθρωπος, τολμηρός, θαρραλέος και διανοούμενος, που αρνήθηκε να συνταχθεί με το κατεστημένο και τις εύκολες λύσεις της θρησκείας και της πολιτικής νομιμότητας, όπως ακριβώς δηλαδή και ο πολυτάλαντος θεατρικός Σιρανό.

  Μύθος και πραγματικότητα μπλέκονται  ιδανικά στον μεγαλύτερο και από τη ζωή Σιρανό ντε Μπερζεράκ, όσο και αν ο κόσμος τον ξέρει πια ως τον ρομαντικό και σχεδόν δονκιχωτικό ήρωα της παγκόσμιας δραματουργίας, που τραυματίστηκε θανάσιμα από μια πέτρα (και όχι από κούτσουρο, όπως το θέλει ο Ροστάν) και άφησε την τελευταία του πνοή το 1655, προλαβαίνοντας να κάνει, σαφώς, πολλά περισσότερα απ’ όσο θα επέτρεπε ενδεχομένως το νεαρότατο της ηλικίας του.

 

Η  παράσταση.

  Ο  Brisson  λέει κάπου ότι  «ο ιδεώδης σκηνοθέτης είναι ένας οραματιστής φοδραρισμένος  ποίηση και ντυμένος  Τεχνική». Δεν περιμέναμε , βέβαια, τη συγκριμένη παράσταση για να πεισθούμε ότι ο Κακλέας δικαιώνει και με το παραπάνω αυτόν τον ορισμό. Εγώ τουλάχιστον δε θυμάμαι καμιά κριτική να συνοφρυώνεται σαρκαστικά για  κάποια σκηνοθεσία του.  Ο Γιάννης Κακλέας έχει ξεπεράσει από καιρό το στάδιο του «καινούργιου» και των πειραματισμών, γι’ αυτό και η εργασίες του μας δίνουν την εντύπωση του «οριστικού», του «τελειωμένου», που καθησυχάζει το πνεύμα και το συνδέει με το συναίσθημα. Εδώ   καταπιάστηκε με  κείμενο που μιλά για τη διαφορετικότητα, την ομορφιά και την ασχήμια, την καλοσύνη και την κακία,  μιλά για την αυτοθυσία  αλλά,  κυρίως,  για την αληθινή αγάπη, παρουσιάζοντας πρώτη φορά κατά την περίοδο 2013-2014 το “Σιρανό ντε Μπερζεράκ” , δουλεύοντας πάνω στην έξοχη , έμμετρη . 15σύλλαβη ομοιοκατάληκτη  μετάφραση της Λουΐζας Μητσάκου. Έχει , όμως,  ένα «γερό  άλογο κούρσας» και  στέφεται άξιος νικητής τα τελευταία χρόνια. Τον σπουδαίο Βασίλη Χαραλαμπόπουλο.

  Αυτός ο χαρισματικός  ηθοποιός  πραγματοποίησε έναν άθλο. Κατάφερε να συγκινήσει  με την πολυσήμαντη ερμηνεία του δυο χιλιάδες κόσμο, φορώντας μια ενοχλητική μάσκα με την τεράστια μύτη, που αλλοίωνε τη φωνή του, που εμπόδιζε τα σύμφωνα να προφερθούν σωστά από τη στοματική του κοιλότητα, που δούλεψε σκληρά για να δώσει έναν  χαρακτήρα πολυδιάστατο, άλλοτε  κυνικός στρατιωτικός, άλλοτε πνευματώδης διανοούμενος  κι άλλοτε  απίστευτα τρυφερός κι ευαίσθητος άνθρωπος,  μονίμως υπερκινητικός και ποτέ υπερφίαλος ή  κουραστικός.

   Γενετικό ταλέντο και καλλιεργημένο μυαλό. Ευγενική ψυχή και εξαιρετικός χαρακτήρας. Όσες φορές τον άκουσα να μιλάει ή τον διάβασα, εκστασιάστηκα από την ταπεινοφροσύνη του, την ευγένειά του, την αλήθεια του. Θεωρώ  τιμή μου και το ελάχιστο μαζί του, όταν βρέθηκα μερικές φορές  σε συνεντεύξεις  τύπου και ανταλλάξαμε  λίγες  κουβέντες. Πολύτιμη παρακαταθήκη οι ερμηνείες του για τους μελετητές του μέλλοντος  πάνω στο ελληνικό δυναμικό του  παγκόσμιου θεάτρου.

  Οτιδήποτε άλλο πέρα από τον εκπληκτικό Σιρανό του  Χαραλαμπόπουλου, την  ταξιδιάρικη μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, την εύστοχη , ευφρόσυνη μετάφραση της Μητσάκου και τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Κακλέα  είναι περιττό να σχολιαστεί. Δυστυχώς, το σκηνικό του Παντελιδάκη δεν εκτιμήθηκε και το κατάπιε το αρχαίο θέατρο.

 Συντελεστές:

Συγγραφέας

Εντμόν Ροστάν

Σκηνοθέτης

Γιάννης Κακλέας

Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας Μετάφραση: Λουϊζα Μητσάκου Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης Κοστούμια: Εύα Νάθενα Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας Χορογραφίες: Χρήστος Παπαδόπουλος Επιμέλεια κίνησης: Αγγελική Τρομπούκη Σπαθογραφίες: Κωνσταντίνος Μπουμπούκης Βοηθός σκηνοθέτη: Νουρμάλα Ήστυ.

Ηθοποιοί

Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Δήμητρα Ματσούκα, Γιώργος Παπαγεωργίου, Κώστας Μπερικόπουλος, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Στέλιος Ξανθουδάκης, Θάνος Κοντογιώργης, Αγγελική Τρομπούκη, Στράτος Τρογκάνης, Λάμπρος Κτεναβός, Θάνος Μπίρκος, Κωστής Μπούντας, Αλέξιος Φουσέκης. Βιολί παίζει η Βασιλική Μαζαράκη

 

Click to comment

Απάντηση

ΑΠΟΨΕΙΣ

Έμφυλη Βία: Ενδοοικογενειακή Βία

Η έμφυλη  βία αποτελεί στις μέρες ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο, με τεράστιες   επιπτώσεις, τόσο σε κοινωνικό, οικονομικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Το φαινόμενο  αυτό στις μέρες μας τείνει να πάρει τεράστιες διαστάσεις, ενώ οι  επιπτώσεις του φαινομένου αυτού επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα όχι μόνο το άτομο που υφίσταται οποιαδήποτε μορφής βία, αλλά και τον περίγυρο αυτού του ατόμου, όπως οικογένεια, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι.

Μία μορφή βίας είναι και η ενδοοικογενειακή, με την πληθώρα των περιστατικών, να είναι η βία των ανδρών κατά των γυναικών, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε ή να παραλείπουμε (εσκεμμένα ή μη) την βία των γυναικών κατά των ανδρών, ή και την βία κατά των παιδιών από το στενό ή ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον.

Η άσκηση βίας μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο κατά την διάρκεια μιας σχέσης ή και μετά από αυτήν. Σεξουαλική, οικονομική, κοινωνική απομόνωση, συνιστούν ένα πλέγμα, που έχει ως υποβόσκων υπόβαθρο την ζήλια, το φθόνο, το μίσος, το θυμό, την απόρριψη και άλλα επαχθή αίτια. Κοινός παρανομαστής όμως η μείωση του ατόμου τόσο σε οικογενειακό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας 1 στις 3 γυναίκες έχει βιώσει περιστατικό ενδοοικογενειακής ή και σεξουαλικής βίας, ως απόρροια των άνισων σχέσεων μεταξύ των ανδρών και των γυναικών.  Σύμφωνα με μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά την διετία 2016 – 2017, εμφανίστηκαν τα εξής:

  • 2 εκατ, θύματα ετησίως
  • 82 γυναίκες και 13 άνδρες έχασαν την ζωή τους, ως αποτέλεσμα ενδοοικογενειακής βίας
  • 30 γυναίκες την εβδομάδα επιχειρούν να αυτοκτονήσουν, εκ των οποίων οι 3 αυτοκτονούν
  • 150000 παιδιά ζουν σε περιβάλλον ενδοοικογενειακής βίας

Τα ποιο απογοητευτικά στοιχεία προκύπτουν κατά την περίοδο του lockdown, για κάθε 3 μήνες, προστέθηκαν  15 εκατομμύρια περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση των γυναικοκτονιών σε ποσοστό 100%. Έτσι λοιπόν έχουμε πράξεις που προκαλούν σωματικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά προβλήματα, δημιουργώντας αισθήματα, φόβου, αγωνίας, πανικού, έντονης ντροπής και ανελευθερίας.

Βέβαια δεν θα πρέπει να παραλείπουμε και την σεξουαλική παρενόχληση, που είναι οποιαδήποτε μορφή ανεπιθύμητης λεκτικής, ψυχολογικής, ή σωματικής συμπεριφοράς σεξουαλικού χαρακτήρα, με αποτέλεσμα την προσβολή της προσωπικότητας, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εξευτελιστικού, εχθρικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος, με κύριο σκοπό τον εξευτελισμό, την ταπείνωση  και την διαπόμπευση του θύματος.

Αν και τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης είναι πολλά, το ανησυχητικό είναι ότι ένας μικρός αριθμός δηλώνεται και ακόμα ένας μικρότερος αριθμός αναζητά λύση και αντιμετώπιση στο πρόβλημα.

Όλα αυτά όμως πηγάζουν από τις κοινωνικές τάξεις και τις κοινωνικές σχέσεις, που σαν βασικό στοιχείο είναι η ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και η υπεροχή του άνδρα έναντι της γυναίκας. Έτσι λόγω της κυριαρχίας του άνδρα στα καπιταλιστικά κυρίως συστήματα, ο ρόλος της γυναίκας παρέμεινε αρνητικός ως προς τα δικαιώματα της γυναίκας. Με την εμφάνιση της βιομηχανικής επανάστασης και εφόσον  ζητήθηκαν φτηνά εργατικά χέρια, η  γυναίκα ξέφυγε από τον στενό κύκλο της οικογενείας  με αποτέλεσμα να αρχίζει να αποκτά δικαιώματα και ελευθερίες ύστερα όμως από μακροχρόνιους αγώνες για ισότητα και ισονομία.

Βλέποντας όμως αυτή την στροφή της γυναίκας προς την απελευθέρωση, και νιώθοντας ότι η γυναίκα κερδίζει έδαφος ως προς τα κατεκτημένα δικαιώματα έναντι των ανδρών, αρχίζουν και τα φαινόμενα της βίας.

Ένα επίσης σημαντικό κομμάτι βίας αποτελούν  και οι εξής μορφές:

  • Σωματεμπορία
  • Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων
  • Παιδική γάμοι
  • Διαδικτυακοί έμφυλη βία

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ γύρω στα 800 εκατ. γυναίκες έχουν υποστεί  σεξουαλική βία, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, στοιχεία προ πανδημίας, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η εκτόξευση της βίας και της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών. Το ανησυχητικό όμως είναι ότι μόνο το 40 % των γυναικών που υφίσταται βία  ζητά βοήθεια λόγω του φόβου που προκαλεί ο κοινωνικός κυρίως περίγυρος. Επίσης σύμφωνα με άλλα στοιχεία του ΟΗΕ το 40% γυναικών παγκοσμίως έχουν γίνει θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ‘όπως επίσης και με τα επίσημα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, περίπου 3000 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους από φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας.

Continue Reading

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ Ή ΑΤΟΜΙΚΟΣ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ

Η έμφυλη  βία αποτελεί στις μέρες ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο, με τεράστιες   επιπτώσεις, τόσο σε κοινωνικό, οικονομικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Το φαινόμενο  αυτό στις μέρες μας τείνει να πάρει τεράστιες διαστάσεις, ενώ οι  επιπτώσεις του φαινομένου αυτού επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα όχι μόνο το άτομο που υφίσταται οποιαδήποτε μορφής βία, αλλά και τον περίγυρο αυτού του ατόμου, όπως οικογένεια, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι.

Εάν και  δεν υπάρχει συγκεκριμένος και νομικά αποδεκτός ορισμός  για την έννοια της έκφυλης βίας,  υπάρχει πληθώρα συμπεριφορών οι οποίες είναι εγκληματικές και στο σύνολό τους συνιστούν διάφορες μορφές βίας.   Η έμφυλη βία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που λαμβάνει  χώρα με διαφορετικές μορφές και ποικίλες συνέπειες. Μπορεί να παρουσιαστεί:

  • με ένα έγκλημα μίσους, στο οποίο η σωματική βία να στοχεύει συγκεκριμένα το φύλο του θύματος, ή
  • ως φαινόμενο ενδοοικογενειακής βίας, στο οποίο να υπάρχουν σκηνές βίας μεταξύ του ζεύγους ή και μεταξύ των γονέων με τα παιδιά τους, που κύρια πηγή εκδήλωσης είναι ο μισογυνισμός και ο μισανδρισμός
  • ως φαινόμενο σεξουαλικής παρενόχλησης, με πολλές εμφανίσεις, ή
  • βία κατά των ανδρών, μέσα στα πλαίσια της οικογένειας ή του έγγαμου βίου, που είναι αποτέλεσμα της βίας που έχει δεχτεί η γυναίκα – σύζυγος, από άνδρες εμπιστοσύνης, όπως ο πατέρας, ο αδελφός ή άλλο μέλος της οικογένειας.

Αναφερόμενη παραπάνω σε δύο σημαντικές έννοιες, οι οποίες σχεδόν περικλείουν το σύνολο των αρνητικών χαρακτηριστικών  – γνωρισμάτων, θα πρέπει να δούμε το βαθύτερο νόημα τους, πως προέκυψαν αυτά και την σημερινή τους ερμηνεία (λανθασμένη ίσως για τους περισσότερους, λόγω άγνοιας περισσότερο)  .

Μισογυνισμός, είναι το μίσος και η δυσαρέσκεια απέναντι στις γυναίκες. Μπορεί να εμφανιστεί  με πολυάριθμους τρόπους, μεταξύ των οποίων η σεξουαλική διάκριση, η εχθρότητα, οι αντιλήψεις περί ανδρικής υπεροχής, η υποτίμηση των γυναικών και η βία κατά των γυναικών.  Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διαφοροποιηθούμε από την έννοια του σεξισμού, ο οποίος αναφέρεται στην προκατάληψη ή διάκριση σχετικά  με το φύλο ενός ατόμου ( βιολογικό και κοινωνικό ). Η έννοια του σεξισμού  συνδέεται  άμεσα με τα στερεότυπα και τους ρόλους των φύλλων  και μιλάει για την πεποίθηση ότι το ένα φύλο είναι ανώτερο από το άλλο.

Μυσανδρισμός,  είναι το μίσος,  η περιφρόνηση και η προκατάληψη απέναντι στους άνδρες. Ο μισανδρισμός  εκδηλώνεται  με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων λόγω φύλλου, της δυσφήμισης και της βίας. Γενικά θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε  ως τον φόβο, το μίσος, τον θυμό και την περιφρόνηση απέναντι στο ανδρικό φύλλο.  Ο μισανδρισμός μπορεί συχνά  να ταυτιστεί, χωρίς να είναι απαραιτήτως ορθό,  με το φαινόμενο του ακραίου φεμινισμού.

Τα ομόφυλα άτομα και οι γυναίκες βιώνουν τη περισσότερη έμφυλη βία, αν και οποιοδήποτε άτομο μπορεί να γίνει ή να είναι θύμα. Η έμφυλη βία είναι απόρροια των άνισων σχέσεων της εξουσίας που πηγάζει μεταξύ των ανδρών και των γυναικών, και βασίζεται στην κοινωνική ανισότητα που υπάρχει μεταξύ των φύλλων, καθώς επίσης και στα στερεότυπα που αναπαράγονται  με το πέρασμα των χρόνων από γενιά σε γενιά.

Η έμφυλη βία έχει σοβαρές επιπτώσεις στην σωματική, και ψυχική υγεία του ατόμου που την υφίσταται (την βία). Οι άνδρες θεωρώντας τους εαυτούς τους ανώτερα κοινωνικά όντα, από τις γυναίκες, τις θηλυκότητες και τις ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες, εμφανίζουν συμπτώματα βίας υποκινούμενα από μισογύνια κίνητρα. Φαινόμενα βίας, που σε μεγάλο ή σε ποιο μικρό βαθμό, θα επηρεάσουν την κοινωνική, συναισθηματική, πνευματική και ψυχική υγεία του θύματος, κάνοντάς το νιώθει ότι έχει χάσει τα πάντα και να μην μπορεί να συμμετέχει με ισότητα και αξιοπρέπεια, σε κοινωνικές, πολιτιστικές, αθλητικές και εν γένει κάθε είδους δραστηριότητες, δημιουργώντας του λάθος αισθήματα, οίκτου, συμπόνιας και λύπησης.

 

 

 

 

Continue Reading

ΑΠΟΨΕΙΣ

Γιατί απέχουν οι δικηγόροι από τα καθήκοντα τους;

*Γράφει ο Μάρκος Ζήσσου, δικηγόρος

Ίσως έχετε ακούσει στις ειδήσεις ότι εδώ και κάποιες εβδομάδες οι δικηγόροι Καβαλας (όπως φυσικά και οι δικηγόροι πανελληνίως) απέχουμε απο τις εργασίες μας μεσα σε πλαίσιο αποχής που ορίζεται απο την Γενικη Συνελευση του Δικηγορικού Συλλόγου .
Δυστυχώς όμως για εμας τους δικηγόρους (με ευθύνη κυρίως του πανελλήνιου συνδικαλιστικού οργάνου μας αλλά και την αμεριστη «συμπαράσταση» των ΜΜΕ πανελλήνιας εμβέλειας ) οι λόγοι αυτής της αποχής μας σίγουρα σας είναι παντελώς άγνωστοι με αποτελεσμα μέχρι σήμερα όλη αυτή η κινητοποίηση μας, να έχει κάνει «μια τρύπα στο νερο της δημοσιότητας » επιτρέποντας τις κυβερνητικές επιλογές να νομοθετούνται αφιλτράριστες χωρίς ίχνος πίεσης και έτσι ελεύθερα και απροβλημάτιστα για την κυβέρνηση, να καταλήγουν προβληματικοί νόμοι του κράτους .
Σαν προσωπική αντίδραση σε αυτή την κατάσταση θα προσπαθησω εντελώς συνοπτικα να αναλύσω τους λόγους της αποχής μας ,που τόσο αγνοεί η Ελληνική κοινωνία , η οποια κατα την προσφιλή τακτική της και πάλι κοιμάται τον υπνο του δικαίου .
Περαν λοιπόν των λόγων αποχής μας που αφορούν κάποια καθαρά συνδικαλιστικά ζητηματα των δικηγόρων και τα οποία δεν χρειάζεται να αναλύσω καθώς όπως είναι λογικο και επόμενο, αφήνουν αδιάφορη την κοινή γνώμη, υπαρχουν και οι υπόλοιποι πολύ σοβαροί λόγοι που μας αναγκάζουν να απέχουμε απο την εργασία μας και αυτοι οι λόγοι είναι για θέματα που αγγίζουν τις ζωές όλων . Οι βασικοί λόγοι της πανελλήνιας αποχής μας, αφορούν τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που ετοιμάζει η κυβέρνηση όπως είναι ο Δικαστικος Καλλικράτης που προβλεπει την ρηξικέλευθη κατάργηση και συγχώνευση δικαστηρίων αλλά και τις επερχόμενες τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα με την αυστηροποίηση εφαρμογής των ποινών φυλάκισης και την αναδιάρθωση των βαθμών δικαιοδοσίας ,τα οποία στο σύνολο τους πραγματοποιούνται απο το Υπουργείο Δικαιοσύνης χωρίς την προηγούμενη εξασφάλιση της τόσο απαραίτητης υποδομής που απαιτείται για τέτοιου είδους καινοτομίες . Για αυτό τον λόγο όλες αυτες οι νέες αλλαγές στη δικαιοσύνη ,και για ακόμα μια φορά, στο τέλος θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα στην καθημερινότητα απο αυτά που υποτίθεται ότι έρχονται για να λυσουν. Η ελληνική δικαιοσύνη διαχρονικά δυστυχώς διοικείται απο ανθρώπους που αγνοούν τις πραγματικές αναγκες της και αυτό έχει περίτρανα επιβεβαιωθεί απο την παταγώδη αποτυχία σχεδόν όλων των μνημονιακών και μετά μνημονιακών μεταρρυθμίσεων που εφαρμόστηκαν στο χώρο της δικαιοσυνης τα τελευταία σχεδόν δεκαπέντε χρόνια. Για περισσότερες πληροφορίες κάντε ένα κόπο και αναζητηστε (προσοχή:αντικειμενικά)δημοσιεύματα ,τα οποία αναλύουν επαρκώς αυτά τα θέματα . Αξίζει τον κόπο και τον χρόνο σας…

Continue Reading
Green logo ENA Club with text ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Κατοικία

a house with a green roof and road signs left and right
arrows as a circle symbol of recycling
paint cans
letters AG as logo
gear and tool as logo pavlidis

newsletter



Καιρος

Πρωτοσέλιδα

Χρήσιμα

Δρομολόγια Πλοίων από και προς Καβάλα

Γιατροί ΕΟΠΥΥ ΚΑΒΑΛΑΣ

espa logo

espa_logo_en