ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Φρένο στο καρκίνο βάζει νέα ανακάλυψη! Έρευνα

Νέους δρόμους στην αντιμετώπιση του μεταστατικού καρκίνου του μαστού στον εγκέφαλο ανοίγει μια νέα ανακάλυψη η οποία ενδεχομένως δρομολογήσει την παρασκευή φαρμάκου που θα εμποδίζει την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων.

Οι επιστήμονες βρήκαν τον τρόπο με τον οποίο τα καρκινικά κύτταρα του καρκίνου του μαστού εξαπλώνονται στον εγκέφαλο και έτσι ευελπιστούν ότι μπορεί να ανακαλύψουν νέα φάρμακα και θεραπείες για την σιρρίκνωση των όγκων.

Πως τα καρκινικά κύτταρα εισβάλλουν στον εγκέφαλο; Τι ελπίδες γεννά αυτή η ανακάλυψη;

Οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού συχνά απολαμβάνουν πολλά χρόνια ύφεσης της νόσου, μέχρι να τους δοθεί από τον θεράπων ιατρό, το καταστροφικό νέο ότι έχουν αναπτύξει εγκεφαλικούς όγκους.

Τώρα, επιτέλους, αρχίζουμε να κατανοούμε πώς καρκινικά κύτταρα από το μαστό είναι σε θέση να περάσουν απαρατήρητα και να εξαπλωθούν στον εγκέφαλο: μεταμφιέζονται σε νευρώνες και “ληστεύουν» τον ενεργειακό εφοδιασμό των.

Για κάθε όγκο στον εγκέφαλο που προέρχεται από κύτταρα του ίδιου τον εγκέφαλο, δέκα φθάνουν εκεί από τα άλλα οργανικά συστήματα του σώματος. Η κατανόηση του πώς οι όγκοι εξαπλώνονται ή προκαλούν μεταστάσεις και μετά επιβιώνουν στον εγκέφαλο είναι σημαντική, διότι το ποσοστό επιβίωσης των ατόμων με εγκεφαλικές μεταστάσεις είναι μικρό – μόνο το ένα πέμπτο είναι ακόμα εν ζωή, ένα χρόνο μετά τη διάγνωση.

Ο Rahul Jandial, συνάδερφος νευροχειρουργός από το City of Hope Cancer Center στο Duarte στην Καλιφόρνια, θέλησε να διερευνήσει πώς τα καρκινικά κύτταρα του μαστού είναι σε θέση να διασχίσουν το αιματο-εγκεφαλικό φραγμό και να ξεφύγουν ώστε να μην καταστραφούν από το ανοσοποιητικό σύστημα. [Ο αιματο-εγκεφαλικός φραγμός είναι ένας κυτταρικός φραγμός που περιορίζει την είσοδο ουσιών στον εγκέφαλο από το αίμα.]

Αν, κατά τύχη, ένα κακόηθες καρκινικό κύτταρο του μαστού μπει στην κυκλοφορία του αίματος, φτάσει και περάσει στον εγκέφαλο, πώς θα επιβιώσει σε ένα εντελώς νέο και ξένο περιβάλλον; Ο Rahul Jandial, και η ομάδα του, αναρωτήθηκε αν τα κύτταρα που επιζούν, ακμάζουν και αναπτύσσονται είναι αυτά τα καρκινικά κύτταρα του μαστού που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα και τους πόρους γύρω τους δηλαδή τους νευροδιαβιβαστές και τις άλλες χημικές ουσίες στον εγκέφαλο.

Για να ελέγξουν αν η ιδέα είναι σωστή, πήραν δείγματα από μεταστατικά καρκινικά κύτταρα του μαστού από τους εγκεφάλους πολλών γυναικών και τα καλλιέργησαν στο εργαστήριο. Συνέκριναν την έκφραση των πρωτεϊνών που εμπλέκονται στην ανίχνευση και την απορρόφηση του GABA – ενός κοινού νευροδιαβιβαστή που οι νευρώνες μετατρέπουν σε ενέργεια – σε αυτά τα κύτταρα με το τι συμβαίνει σε μη-μεταστατικά κύτταρα καρκίνου του μαστού.

Τα καρκινικά κύτταρα του μαστού που είχαν παρθεί από τις μεταστάσεις στον εγκέφαλο εξέφρασαν έναν υποδοχέα για τον GABA, συν μία πρωτεΐνη μεταφορέα που φέρνει τον GABA μέσα στο κύτταρο, και ένα πλήθος άλλων ενώσεων που μετατρέπουν τον GABA σε ενέργεια. Με τον τρόπο αυτό, τα μεταστατικά καρκινικά κύτταρα του μαστού είχαν “μεταμφιεστεί» σε νευρώνες. Κανένας τέτοιος μηχανισμός δεν παρατηρήθηκε στα μη-μεταστατικά καρκινικά κύτταρα του μαστού.

Η ιδέα ότι τα μεταστατικά κύτταρα μπορούν να υιοθετήσουν μια νέα ταυτότητα, προστατεύοντάς τα από τους εγγενείς μηχανισμούς άμυνας, είναι πολύ συναρπαστικό και συνάμα πολύ σημαντικό δείχνοντας ότι τα καρκινικά κύτταρα είναι πιθανόν περισσότερο πλαστικά από ότι υποπτευόμασταν στο παρελθόν.

Αλλά η κατανόηση αυτής της νευρωνικής μεταμφίεσης – ένας μηχανισμός που και άλλοι καρκίνοι μπορούν να χρησιμοποιούν για να εξαπλωθούν στον εγκέφαλο, απαιτεί περαιτέρω έρευνα. Για παράδειγμα, δεν είναι σαφές εάν τα καρκινικά κύτταρα του μαστού εξέλιξαν τους μηχανισμούς παραγωγής και χρησιμοποίησης GABA κατά τύχη με την πάροδο του χρόνου, ή με κάποιο τρόπο τα απέκτησε από το νέο περιβάλλον τους.

Ελπίζουμε, όμως ότι τα αποτελέσματα θα οδηγήσουν σε νέες χημειοθεραπείες με βάση τα υπάρχοντα φάρμακα για τον καρκίνο του εγκεφάλου ή φάρμακα για νευροεκφυλιστικές ασθένειες, ή να μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε νέα φάρμακα για τη θεραπεία όγκων, που απλώνονται στον εγκέφαλο.

Του Αθανάσιου Μπούκαλη Νευροχειρουργού

Ιδρυτής του International Medical Rights

Πηγή : iatropedia.com

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Επιστήμονες κατέγραψαν τη σύγκρουση δύο γαλαξιών με ταχύτητα 3,2 εκατ. χιλιομέτρων την ώρα

Χρησιμοποιώντας ένα από τα ισχυρότερα τηλεσκόπια της Γης, ομάδα επιστημόνων παρατήρησε τη σύγκρουση δύο γαλαξιών μεταξύ τους, με ταχύτητα 3,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα.

Όταν οι γαλαξίες συγκρούστηκαν, εξέπεμψαν ένα ωστικό κύμα παρόμοιο με αυτό που δημιουργεί ένα μαχητικό αεροσκάφος όταν φτάνει την ταχύτητα του ήχου. Πρόκειται είναι από τα πιο ισχυρά φαινόμενα στο σύμπαν.

Παρατηρήθηκε στο Κουιντέτο του Στεφάν, μια ομάδα πέντε γαλαξιών στον Αστερισμό Πήγασος, που ανακαλύφθηκε πριν από σχεδόν 150 χρόνια από τον Γάλλο αστρονόμο Εντουάρ Στεφάν.

Όπως αναφέρει ο Independent, μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Χέρτφορντσαϊρ κατέγραψε το γεγονός χρησιμοποιώντας τον νέο φασματογράφο ευρέος πεδίου του Τηλεσκοπίου William Herschel (WEAVE), αξίας 20 εκατομμυρίων ευρώ, στη Λα Πάλμα της Ισπανίας.

«Από την ανακάλυψή του το 1877, το Κουιντέτο του Στεφάν έχει γοητεύσει τους αστρονόμους, επειδή αντιπροσωπεύει ένα γαλαξιακό σταυροδρόμι όπου προηγούμενες συγκρούσεις μεταξύ γαλαξιών έχουν αφήσει πίσω τους ένα πολύπλοκο πεδίο συντριμμιών», αναφέρει η Δρ. Μαρίνα Αρναούντοβα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι καθώς το κρουστικό κύμα κινείται μέσα από θύλακες ψυχρού αερίου, ταξιδεύει με υπερηχητικές ταχύτητες, αρκετά ισχυρές ώστε να διασπάσει ηλεκτρόνια από άτομα, αφήνοντας πίσω του ένα λαμπερό ίχνος φορτισμένου αερίου.

www.cnn.gr

DNews Widget

ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

Σημαντική ανακάλυψη από το Τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ σε σπήλαιο στο Σιδηρόκαστρο Σερρών

Νέες πληροφορίες για τη βιολογική και γεωλογική ιστορία της περιοχής του Σιδηροκάστρου Σερρών μαρτυρούν άγνωστα βακτήρια που αναλύθηκαν στο πλαίσιο ερευνών στο σπήλαιο του Μαύρου Βράχου.

Τα εντυπωσιακά ευρήματα είναι το επιστέγασμα ερευνητικής εργασίας μίας δεκαετίας από την επιστημονική ομάδα του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ. Η εξερεύνηση στο σπήλαιο, που αποτελεί μια μοναδική γεωλογική δομή, έφτασε σε βάθος 56 μέτρων, αποκαλύπτοντας μία μεταλλική κρούστα με πορώδη δομή αντί για τους συνήθεις σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Η ανακάλυψη αυτή αποτέλεσε αφορμή για να μελετηθεί το σπήλαιο σε βάθος, προσφέροντας πολύτιμες πληροφορίες για τον σχηματισμό του και την ιδιαίτερη μεταλλική κρούστα του. Δείγματα από το σπήλαιο μεταφέρθηκαν στον Τομέα Τεκτονικής, Ιστορικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και μελετήθηκαν στον Τομέα Ορυκτολογίας – Πετρολογίας-Κοιτασματολογίας του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ. Οι πρώτες αναλύσεις αποκάλυψαν ότι η κρούστα αποτελείται από το ορυκτό γκαιτίτη, δηλαδή υδροξείδιο του σιδήρου. Η δομή του γκαιτίτη παρουσίασε σημαντικές διαφορές από τις συνήθεις μορφές του, γεγονός που οδήγησε σε περαιτέρω έρευνες.

Οι έρευνες αποκάλυψαν ότι το σπήλαιο ανήκει στα υπογενή, σχηματισμένο από υδροθερμικά ρευστά που ανέρχονται προς την επιφάνεια, αντί να σχηματιστεί από το νερό της βροχής που κινείται προς τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.

Η σπηλαιογένεση του Μαύρου Βράχου ξεκίνησε πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια και σταμάτησε, όταν το σπήλαιο βρέθηκε ψηλότερα από το υπόγειο νερό λόγω γεωλογικών μεταβολών. Ωστόσο, παρόμοιες διαδικασίες πιθανότατα συνεχίζουν να συμβαίνουν βαθύτερα. Λίγο πριν παύσει η σπηλαιογένεση, σχηματίστηκε η μεταλλική κρούστα μέσα στο σπήλαιο. Οι λεπτομερείς χημικές αναλύσεις και οι αναλύσεις γενετικού υλικού έδειξαν ότι οι συνθήκες κατά τον σχηματισμό του γκαιτίτη ήταν ιδιαίτερες, αποκαλύπτοντας την παρουσία άγνωστων μέχρι τώρα βακτηρίων.

Δημοσίευση της έρευνας σε διεθνές επιστημονικό περιοδικό

Η κρούστα και η ιδιαίτερη πορώδης δομή της, καθώς και οι μικρομεταβολές της γεωχημείας του γκαιτίτη, αποτελούν πιθανές βιο-υπογραφές αυτών των άγνωστων βακτηρίων. Η μελέτη του σπηλαίου του Μαύρου Βράχου διευρύνει τη γνώση για τον τρόπο δημιουργίας των υπογενών σπηλαίων και αποκαλύπτει νέες πληροφορίες για τη βιολογική και γεωλογική ιστορία της περιοχής.

Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, δημοσιεύτηκαν στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό CATENA και η ομάδα σχεδιάζει να συνεχίσει την έρευνά της, τόσο στην υποβρύχια έκταση του σπηλαίου, όσο και στη μελέτη των άγνωστων οργανισμών.

Μέρος της έρευνας συμπεριλήφθηκε στη διδακτορική διατριβή του Γιώργου Λαζαρίδη, με επιβλέποντα τον Καθηγητή του Τμήματος Γεωλογίας Βασίλη Μέλφο. Σε συνεργασία με τον Δρ. Φυσικής Δημήτρη Μπέσσα από το Ευρωπαϊκό συγκρότημα ακτινοβολίας σύγχροτρον (ESRF) στη Γκρενόμπλ, συγκροτήθηκε μία διεπιστημονική ομάδα για τη μελέτη του σπηλαίου και της ιδιαίτερης απόθεσης του γκαιτίτη.

Στην έρευνα συμμετείχαν επίσης η καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ Λαμπρινή Παπαδοπούλου, ο καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας του ΕΚΠΑ Παναγιώτης Βουδούρης, ο διευθυντής του Τομέα Βοτανικής του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, αν. καθηγητής Σπυρίδων Γκέλης και ο συνεργάτης του και υποψ. διδάκτορας Μάνθος Πάνου.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
*Πηγή φωτογραφιών: ΑΠΘ

ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Επιστήμονες δημιούργησαν τεχνητά κύτταρα ίδια με τα ανθρώπινα!

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας δημιούργησαν συνθετικά, αυτοσυναρμολογούμενα κύτταρα που αναπαράγονται και δρουν όπως τα ανθρώπινα κύτταρα!

Η πολυπλοκότητα των κυττάρων

Όπως αναφέρουν στο περιοδικό Nature, τα κύτταρα και οι ιστοί αποτελούνται από πρωτεΐνες που ταυτόχρονα λειτουργούν και δημιουργούν δομές. Αυτές οι πρωτεΐνες σχηματίζουν επίσης το πλαίσιο ενός κυττάρου που ονομάζεται κυτταροσκελετός. Τα κύτταρα δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς τον κυτταροσκελετό, ο οποίος επιτρέπει στα κύτταρα να είναι ευέλικτα, τόσο ως προς το σχήμα όσο και ως προς την αντίδραση στο περιβάλλον τους.

Οι επιστήμονες σε αυτή τη μελέτη δημιούργησαν κύτταρα με λειτουργικό κυτταροσκελετό που είναι εύκαμπτος και ενεργεί ανάλογα με το περιβάλλον του. Το πέτυχαν αυτό χρησιμοποιώντας μια νέα τεχνολογία προγραμματιζόμενων πεπτιδίων-DNA, η οποία δίνει εντολή στα πεπτίδια -τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών- και στο γενετικό υλικό να συνεργαστούν για να σχηματίσουν έναν κυτταροσκελετό.

Η ερευνήτρια Ρόνιτ Φρίμαν ανέφερε σε δηλώσεις της: «Το DNA δεν εμφανίζεται συνήθως σε έναν κυτταροσκελετό. Επαναπρογραμματίσαμε τις αλληλουχίες του DNA ώστε να λειτουργούν ως αρχιτεκτονικό υλικό, συνδέοντας τα πεπτίδια μεταξύ τους».

«Αυτή η μελέτη μας βοηθά να κατανοήσουμε τι δημιουργεί τη ζωή»

Σύμφωνα με την επιστήμονα, η έρευνα αυτή μπορεί να φέρει επανάσταση σε πεδία όπως αυτά της βιοτεχνολογίας και της ιατρικής.

«Αυτή η μελέτη μάς βοηθά να κατανοήσουμε τι δημιουργεί τη ζωή. Η νέα τεχνολογία δημιουργίας συνθετικών κυττάρων θα μας επιτρέψει όχι μόνο να αναπαράγουμε αυτό που κάνει η φύση αλλά να δημιουργήσουμε υλικά τα οποία ξεπερνούν την ίδια τη βιολογία» τόνισε η Φρίμαν.

Πηγή: ethnos.gr

DNews Widget