ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Σαν σήμερα 1 Φεβρουαρίου

ΓΕΓΟΝΟΤΑ
1806: Οι Τούρκοι πολιορκούν τους Κολοκοτρωναίους κοντά στη Δημητσάνα. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης διαφεύγει στη Ζάκυνθο.
1862: Αντιοθωνική εξέγερση ξεσπά στο Ναύπλιο, με αίτημα την αλλαγή του συστήματος διακυβέρνησης, ώστε να εγγυάται τις ελευθερίες του λαού και τη συγκρότηση νόμιμης εθνοσυνέλευσης. Μολονότι αντιμετωπίζεται με επιτυχία από τον Αθανάσιο Μιαούλη, θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους για τη βασιλεία του Όθωνα. (Ναυπλιακή Επανάσταση)
1865: Ο αμερικανός πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν υπογράφει την 13η τροπολογία του Συντάγματος που καταργεί την δουλεία.
1914: Επιδίδεται στην ελληνική κυβέρνηση η διακοίνωση των Μεγάλων Δυνάμεων για τα νησιά του Αιγαίου και την Ήπειρο, βάσει της οποίας παραχωρούνται στην Ελλάδα τα κατεχόμενα από την Τουρκία νησιά του Αιγαίου, εκτός Ίμβρου, Τενέδου και Καστελόριζου.
1968: Μία από τις πιο πολυσυζητημένες φωτογραφίες: Ο αρχηγός της αστυνομίας της Σαϊγκόν Nguyen Ngoc Loan εκτελεί εν ψυχρώ με το πιστόλι του έναν Βιετκόνγκ.
1977: Εφαρμόζεται η εγκύκλιος, σύμφωνα με την οποία όλα τα δημόσια έγγραφα στην Ελλάδα θα συντάσσονται πλέον στη Δημοτική.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1894: Τζον Φορντ, αμερικανός σκηνοθέτης. (Ταχυδρομική Άμαξα) (Θαν. 31/8/1973)
1931: Μπόρις Γέλτσιν, ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος στην ιστορία της Ρωσίας. (Θαν. 23/4/2007)
1975: Κατερίνα Θάνου, ολυμπιονίκης των 100 μ.
ΘΑΝΑΤΟΙ
1851: Μαίρη Σέλεϊ, αγγλίδα συγγραφέας, που διακρίθηκε στη συγγραφή γοτθικών μυθιστορημάτων. (Φράνκενσταϊν) (Γεν. 30/8/1797)
1936: Γεώργιος Κονδύλης, στρατιωτικός και πολιτικός. (Γεν. 14/8/1879)
1940: Ζαχαρίας Παπαντωνίου, ποιητής και πεζογράφος. (Γεν. 3/2/1877)
ΠΗΓΗ: sansimera.gr
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Τα πρώτα βήματα της Google

Ο κολοσσός της Google είναι ηγέτιδα εταιρεία παγκοσμίως στις υπηρεσίες διαδικτύου. Ιδρύθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1998, από δυο νεαρούς, τον Αμερικανό Λάρι Πέιτζ και τον Ρώσο Σεργκέι Μπριν…
Ο κολοσσός της Google είναι ηγέτιδα εταιρεία παγκοσμίως στις υπηρεσίες διαδικτύου, με τζίρο 66 δισεκατομμυρίων δολαρίων και 57.148 εργαζόμενους (2015). Ξεκίνησε ως μηχανή αναζήτησης το 1998 και σήμερα προσφέρει μία ευρεία γκάμα υπηρεσιών (Gmail, Google Drive, Google Docs, Goolge Plus, Android, YouTube, Adsense, Blogger, Chromebook, Google Earth, Google Maps, Google Translate κ.ά.). Ιδρύθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1998 από δυο νεαρούς, τον Αμερικανό Λάρι Πέιτζ και τον Ρώσο Σεργκέι Μπριν.
Στην αρχή, η Google έτρεχε στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Στάνφορντ (google.stanford.edu), ενώ στις 15 Σεπτεμβρίου 1997 κατοχύρωσε τη δική της διεύθυνση (google.com). Η εταιρεία, που έλαβε νομική υπόσταση στις 4 Σεπτεμβρίου 1998, αρχικά είχε ως βάση της το Μένλο Παρκ της Καλιφόρνιας και συγκεκριμένα το γκαράζ της 30χρονης τότε Σούζαν Βοϊτσίνσκι, μεγαλύτερης αδελφής της μετέπειτα συζύγου του Μπριν, Αν Βοιτσίνσκι. Ο πρώτος υπάλληλος της Google ήταν ο Κρέιγκ Σιλβερστάιν, συμφοιτητής των Πέιτζ και Μπριν, ο οποίος αποχώρησε το 2012 για να εργαστεί σ’ ένα μη κερδοσκοπικό εκπαιδευτικό οργανισμό.
Ο Δεκάλογος της Google σύμφωνα με τους ιδρυτές της
- Επικεντρωνόμαστε στο χρήστη και όλα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν από μόνα τους.
- Το καλύτερο είναι να κάνουμε ένα πράγμα εξαιρετικά καλά.
- Το γρήγορο είναι καλύτερο από το αργό.
- Η δημοκρατία στον ιστό είναι αποτελεσματική.
- Δεν είναι απαραίτητο να βρίσκεστε στο γραφείο σας για να έχετε ερωτήσεις.
- Η επίτευξη κερδών είναι δυνατή χωρίς να αποβαίνει εις βάρος άλλων.
- Υπάρχουν πάντοτε περισσότερες πληροφορίες στον ιστό.
- Η ανάγκη για πληροφόρηση υπερβαίνει κάθε σύνορο.
- Μπορείς να είσαι σοβαρός και χωρίς κοστούμι.
- Το εξαιρετικό δεν είναι αρκετό.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Μάτι | 4 χρόνια μετά και οι καρδιές καίνε ακόμη

«Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Η φωτιά σιγοκαίει στις καρδιές μας», λένε επιζώντες της τραγικής πυρκαγιάς που προκάλεσε τον όλεθρο στο Μάτι.
Τέσσερα χρόνια. Τόσος χρόνος πέρασε από εκείνη την αποφράδα ημέρα στο Μάτι. Από την μεγαλύτερη καταστροφή της Μεταπολίτευσης, που άφησε πίσω της 103 νεκρούς, πολλούς τραυματίες, χιλιάδες ανθρώπους με πληγωμένες ψυχές.
Το in, θέλοντας να μην ξεχαστούν όσα έγιναν στις 23 Ιουλίου 2018, αλλά και στα χρόνια που ακολούθησαν, μίλησε με κατοίκους στο Μάτι, που έζησαν τη φρίκη της πυρκαγιάς.
«Φυσικά και θέλω να θυμάμαι. Αν δεν θυμόμαστε, θα επαναληφθεί. Είναι χρέος μας να αγωνιστούμε για τις ψυχές που χάθηκαν και για την ελπίδα για μια καλύτερη κοινωνία» μας λέει μια φοιτήτρια που έζησε τον τρόμο στο Μάτι και συμπληρώνει πως «αφεθήκαμε στο έλεος του Θεού, χωρίς βοήθεια στηριζόμενοι ο ένας στον άλλο».
Η Έφη και ο Λουκάς ένα νέο ζευγάρι που ζει στο Μάτι και έζησε τον εφιάλτη από το πρώτο ως το τελευταίο του λεπτό. «Τι να πρωτοθυμηθούμε» λένε αναστενάζοντας.
«Την αγωνία να σώσουμε τα 2 μας μικρά παιδιά ή τους ηλικιωμένους γονείς μας. Οι στιγμές δεν περιγράφονται με λόγια. Ο χρόνος εκείνες τις στιγμές ήταν ο αντίπαλος μας. Παντού υπήρχαν φλόγες και καπνός. Έκαιγε τα σωθικά μας. Τρέχαμε να βρούμε τους δικούς μας ανθρώπους. Να τους πούμε να κατευθυνθούν προς τις παραλίες στο Μάτι. Εμείς γνωρίζαμε τουλάχιστον που να πάμε. Οι στιγμές ήταν σαν αιωνιότητα. Ο Λουκάς πήρε τα 2 μικρά παιδιά μας και μπήκε στη θάλασσα. Τα κρατούσε στην αγκαλιά του ώρες μέχρι να φτάσει βοήθεια με περίσσιο θάρρος και αντοχές». Βουρκώνουν τα 2 νέα αυτά παιδιά που είναι τόσο αγαπητά στο Μάτι. Το Μάτι το λατρεύουν και δεν πρόκειται ποτέ να το εγκαταλείψουν. Η μητέρα της Έφης, με πολλαπλά εγκαύματα σε όλο το σώμα, υπάρχουν μέρες ακόμη και σήμερα που υποφέρει από τους πόνους. Πρόκειται όμως για μια δεμένη οικογένεια- πρότυπο συμπεριφοράς για όλο το Μάτι – όπως μαθαίνουμε.
Τα παιδιά τους, έμαθαν να ζούνε με την εμπειρία αυτή αν και ήταν πολύ δύσκολο τον πρώτο καιρό. Τα τραύματα στις ψυχές τους έχουν θεραπευτεί. Πλέον δεν φοβούνται, πλέον δεν διστάζουν. Έζησαν την φρίκη στο Μάτι, όμως βγήκαν ζωντανά και ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία. Ο Λουκάς και η Έφη δεν θα ξεχάσουν ποτέ. Το αξιοθαύμαστο του χαρακτήρα τους, προτιμάει να κρατάει μέσα του τις πληγές της πυρκαγιάς. Με το ζόρι μίλησαν. Όχι διότι θέλουν να ξεχάσουν, αλλά γιατί ξέρουν πως τις ώρες τούτες που πλησιάζει επέτειος της τραγωδίας, τα στόματα πρέπει να λένε λίγα και οι ψυχές να παραμένουν ταπεινές. Εκεί θα είναι πάντα να στηρίζουν με πράξεις το Μάτι.
Στο Μάτι, κάθε σπιτικό έχει να διηγηθεί. Μια κυρία που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα έζησε την τραγωδία μέσα στο σπίτι της. Διότι με το ρεύμα κομμένο και την αδυναμία της κατέβει τις σκάλες, το ασανσέρ ήταν ο μόνος τρόπος να απομακρυνθεί από την πολυκατοικία της, αλλά χωρίς ρεύμα ήταν αναγκασμένη να παραμείνει εντός του σπιτιού της. «Ήταν ο απόλυτος εφιάλτης. Μου ζητούσαν οι φίλοι μου να απομακρυνθώ όταν πλέον η φωτιά πέρασε την Μαραθώνος. Όμως τα κινητικά προβλήματα μου απαγόρευαν καν σαν σκέψη την κάθοδο με τις σκάλες. Μόλις αντιλήφθηκα πως βοήθεια δεν έρχονταν από πουθενά και η μόνη επιλογή που είχα ήταν να παραμείνω εντός του σπιτιού μου, πανικοβλήθηκα. Δεν ήξερα τι να κάνω εκτός από προσευχή.
Ευτυχώς τα τηλέφωνα λειτουργούσαν και είχα την νοερή συμπαράσταση γειτόνων που μου έλεγαν να βάλω βρεγμένες πετσέτες στα παράθυρα και την πόρτα για να μην περάσει ο καπνός και πεθάνω από τις αναθυμιάσεις. Έβλεπα παντού φωτιά και καπνούς. Όλα καίγονταν. Δεν μπορούσα να διακρίνω πόσα διαμερίσματα είχαν πιάσει φωτιά ξέχωρα από τα δέντρα που καίγονταν παντού και τις εκρήξεις που ακούγονταν. Ήμουν μέσα στο σπίτι μου και αδυνατούσα να προβλέψω τι θα επακολουθούσε.
Τέτοιες στιγμές να μην ζήσει κανείς άλλος άνθρωπος. Στιγμές που δεν φιλτράρονται με τίποτα. Ο λατρεμένος μας τόπος καίγονταν. Οι ψυχές καίγονταν μαζί. Ο τόπος που μεγαλώσαμε μαζί του καίγονταν. Πουθενά βοήθεια. Μόνο μεταξύ μας ότι έγινε. Το Μάτι κάηκε αλλά εμείς δεν θα το εγκαταλείψουμε ποτέ. Πέθαναν άνθρωποι άδικα. Παιδιά. Ποιος θέλει να ξεχάσει; Κανείς δεν θα ξεχάσει. Κάθε χρόνο όσο μας έχει καλά ο Θεός, θα είμαστε εδώ. Εμείς σωθήκαμε άλλοι πέθαναν. Κάθε λεπτό της υπόλοιπης ζωής μας θα θυμόμαστε».
Μικρά και μεγαλύτερα παιδιά έφυγαν αγκαλιασμένα με ενωμένες ανάσες ως το τέλος. Τα πολύ μικρά αγγελούδια έπαιζαν ως την τελευταία στιγμή. Χαμογελούσαν, τραγουδούσαν, έχτιζαν καστράκια στην άμμο. Ο πύρινος κλοιός τα περικύκλωσε. Έτρεξαν να σωθούν με τους γονείς τους όμως δεν τα κατάφεραν. Έδωσαν μάχη. Άνιση μάχη. Μόνα τους. Κανείς δεν τα είχε προετοιμάσει για κάτι τέτοιο. Η ζωή τους πολύ σύντομη. Όχι. Κακία δεν κρατάνε οι μικροί Άγγελοι σε κανέναν.
Να ζήσουν ήθελαν, να παίξουν, να μάθουν, να αγαπήσουν. Τα μικρά παιδιά δεν μισούν κανέναν. Είναι ενάντια στη φύση τους. Ότι και να γίνει από εδώ και στο εξής σε αυτή την παραθαλάσσια κωμόπολη της Αττικής το χώμα της θα είναι πάντα ποτισμένο με δάκρυα. Τα λουλούδια που θα φυτρώνουν έχουν ποτιστεί από τα δάκρυα των ανθρώπων. Αν βρεθείτε στα μέρη που τα μικρά αγγελούδια μας άφησαν, ίσως αντικρύσετε τα πιο λαμπερά λουλούδια του κόσμου.
«Για όσο ζω και μπορώ, θα συνεχίζω να διοργανώνω το τουρνουά του μπιτς βόλεϊ στην μνήμη του συνδιοργανωτή και φίλου Πάρι Κατσουλάκη ώστε να μην ξεχάσει ποτέ κανείς τι έγινε τότε».
Ο 26χρονος Ερρίκος Τσινίδης δεν μπορεί να ξεχάσει τίποτα από όσα έγιναν στις 23ης Ιουλίου 2018 στο Μάτι. «Μερικά πράγματα δεν ξεχνιούνται, κάποιοι μας ξέχασαν εμείς όμως δεν πρόκειται ποτέ μέχρι να δικαιωθούμε.
Να ξεχάσεις κάτι τέτοιο είναι αδύνατο ειδικά όταν χάνεις φίλους και οικογένεια, σε στιγματίζει για πάντα στη ζωή σου και σε κάνει να εκτιμάς πολλά και σε κάνει να μην σταματάς να κάνεις δράσεις στις γύρω περιοχές για να «δείξεις» ότι δεν πρόκειται να αφήσεις να επαναληφθεί ποτέ. Η ευθύνη πέφτει στους μεγαλύτερους και οι νεότεροι ζητάμε μόνο ένα πράγμα, Ποτέ μα ποτέ να μην χάσουμε την ελπίδα μας ότι θα τα καταφέρουμε ΜΑΖΙ».
Η Κατερίνα, μια ξεχωριστή μαχητική γυναίκα γράφει:
Σε καλώ, το Σάββατο 23 Ιουλίου, να είσαι εδώ!
Αυτοί που έφυγαν, θα είναι εδώ.
Αυτοί που έμειναν πίσω, θα είναι εδώ.
Αυτοί που θέλουν να θυμούνται θα είναι εδώ.
Αυτοί που αγαπούν τον τόπο και τους ανθρώπους του, θα είναι εδώ.
Αυτοί που νοιάζονται για την ασφάλεια της οικογένειάς τους, θα είναι εδώ.
Ο Σεβασμός θα είναι εδώ.
Η Μνήμη θα είναι εδώ.
Η Αλήθεια θα είναι εδώ.
Να είσαι και εσύ εδώ.
Σε ευχαριστώ.
Και προσθέτει την ιστορία της:
Δεν θα γράψω φανταστικές ιστορίες για το Μάτι.
Γράφω την δική μου.
Εμείς λοιπόν, φύγαμε από την Ραφήνα στις 5:30.
Μέσω της παραλιακής οδού φτάσαμε Μάτι στην καλύτερη 5:40
Τα παιδιά κινητοποιηθηκαν.
Εγώ ανέβηκα επάνω, να κατεβάσω τα ηλεκτρικά ρολά γιατί ήμουν σίγουρη πως θα κοβόταν το ρεύμα.
Και, ξαναφεύγω για Ραφήνα, πάλι παραλιακώς και φτάνω, όπως δείχνει η δεύτερη φωτογραφία στις 5:57
Περιμένω τον Βακη και μαθήτρια μας να κατέβουν, τουλάχιστον έξι λεπτά.
Φεύγουμε παραλιακώς πάλι για Μάτι. Τώρα βλέπεις πια το σύννεφο της φωτιάς, αλλά σε κανένα σημείο δεν μύριζε.
Ακόμα και η τελευταία μας διαδρομή γίνεται με ελαφρύ αεράκι, ψυχή στον δρόμο και υπό τον ήχο των τζιτζικιών.
Φτάσαμε 6:15 σπίτι μας το οποίο είναι στους τελευταίους δρόμους προς Αμπελούπολη.
Δεν φύγαμε από το σημείο πριν τις 7:15
Μόνο όσοι είχαν κατέβει στην παραλιακή οδό μπορούσαν να έχουν οπτική εικόνα της φωτιάς καθώς οι φλόγες ήταν τεράστιες.
Όσοι έμεναν στα σπίτια τους δεν είχαν ιδέα ότι η φωτιά είναι δίπλα τους. Δεν υπήρχε καπνός και μυρωδιά.
Ποτέ δεν ακούσαμε πυροσβεστική ή άλλη σειρήνα. Ποτέ.
Αν εκείνο το κρίσιμο εικοσάλεπτο, 5:30 – 5:50, υπήρχε εναέρια επιτήρηση, θα μπορούσε να διακρίνει την ευκαιρία διεξόδου της κοινότητας προς Νέα Μάκρη.
Θα μου πεις, θα είχαν σωθεί όλοι;
Θα σου απαντήσω, ένας! Ένας. Μπορούσε να έχει σωθεί ένας;
Πηγη: in.gr
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Σαν σήμερα 23 Ιουλίου 2022

Όσα έγιναν σαν σήμερα στην Ελλάδα και τον κόσμο.
76 π.Χ.: Αρχίζουν στην Ολυμπία οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες.
811: Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας, Νικηφόρος Α’, καταλαμβάνει τη βουλγαρική πρωτεύουσα Πλίσκα και το ταμείο του χάνου Κρούμου.
1793: Το Βασίλειο της Πρωσίας ξανακατακτά το Μάιντς από τη Γαλλία.
1821: Η Μονεμβασιά παραδίδεται στους Έλληνες, μετά από συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών.
1825: Ο Ελληνικός Στόλος πετυχαίνει την άρση του ναυτικού αποκλεισμού του Μεσολογγίου από τους Οθωμανούς.
1829: Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ο Γουίλιαμ Όστιν Μπαρτ λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τον τυπογράφο, πρόδρομο της γραφομηχανής.
1833: Με βασιλικό διάταγμα, η Εκκλησία της Ελλάδος ανακηρύσσεται αυτοκέφαλη και υπάγεται στο κράτος. Η μονομερής αυτή ενέργεια δεν αναγνωρίζεται από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
1903: Η Ford πουλά το πρώτο της αυτοκίνητο, το περίφημο μοντέλο Α. Το όχημα αυτό κοστίζει 750 δολάρια και αναπτύσσει τελική ταχύτητα 45 χλμ./ώρα.
1911: Η Κωνσταντινούπολη ερημώνει μετά από τεράστια πυρκαγιά. Στάχτη γίνονται 7.000 σπίτια.
1912: Επιστρέφει στην Αθήνα ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας μετά τις επιτυχίες του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης και στους διεθνείς αγώνες του Βερολίνου και αποβιβάζεται στον σιδηροδρομικό σταθμό Πελοποννήσου, όπου ο λαός του επιφυλάσσει ενθουσιώδη υποδοχή.
1914: Η Αυστροουγγαρία αποστέλλει τελεσίγραφο στη Σερβία, μετά τη δολοφονία από έναν Σέρβο του αρχιδούκα της Αυστρίας, διαδόχου Φερδινάρδου, αξιώνοντας αποζημιώσεις. Η μεταξύ τους διαμάχη θα οδηγήσει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
1926: Η εταιρεία Fox Film αγοράζει τα δικαιώματα από τη Movietown για να μπορεί να εγγράφει ήχο στις κινηματογραφικές ταινίες.
1929: Η φασιστική κυβέρνηση στην Ιταλία απαγορεύει τη χρήση ξένων λέξεων.
1930: Στην Ιταλία, 2.500 είναι οι νεκροί και 4.250 οι τραυματίες από τον καταστροφικό σεισμό που πλήττει την περιοχή της Νάπολης και της Απουλίας.
1942: Αρχίζει η λειτουργία του στρατοπέδου εξόντωσης Τρεμπλίνκα.
1952: Μία ομάδα αξιωματικών του Αιγυπτιακού Στρατού καταλαμβάνει το Κάιρο και άλλες πόλεις. Τρεις ημέρες αργότερα το πραξικόπημα χαρακτηρίζεται επανάσταση. Ο βασιλιάς Φαρούκ παραιτείται και εγκαταλείπει τη χώρα.
1952: Τίθεται σε ισχύ η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα.
1953: Αρχίζει η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη και των συνεργατών του στο Στρατοδικείο Αθηνών. O συλληφθείς κομμουνιστής α εκτελεστεί στις 14 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς.
1957: Γεννιέται στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ ο Νίκος Γκάλης, ο οποίος θα εξελιχθεί στη μεγαλύτερη μορφή του ελληνικού μπάσκετ και θα ταυτιστεί με την τεράστια επιτυχία της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1987.
1974: Πνιγμένη στο αίμα του εγκλήματος στην Κύπρο, η χούντα της Αθήνας καταρρέει. Σε σύσκεψη με τη συμμετοχή και πολιτικών, αποφασίζεται να κληθεί από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Στη Μεγαλόνησο, παραιτείται από την προεδρία ο διορισμένος Νίκος Σαμψών και τη θέση του παίρνει ο Γλαύκος Κληρίδης.
1996: Πεθαίνει η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Πρωταγωνίστησε σε 42 κινηματογραφικές ταινίες, οι περισσότερες των οποίων έγιναν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες και κατάφεραν να εκτινάξουν την καριέρα της στα ύψη και να της αποδοθεί ο χαρακτηρισμός της «Εθνικής Σταρ».
2007: Ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο Καναντέρ συντρίβεται στα Στύρα Εύβοιας, στη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς.
2011: Η Βρετανίδα τραγουδίστρια, Έιμι Γουάινχαουζ, βρίσκεται νεκρή στο σπίτι της στο Λονδίνο και προστίθεται στην τραγική λίστα των καλλιτεχνών που έχασαν τη ζωή τους στα 27 τους χρόνια.
2018: Δύο μεγάλες πυρκαγιές ξεσπούν στην Αττική, η πρώτη στην Κινέττα και η δεύτερη κοντά στο Νταού Πεντέλης. Στη δεύτερη περίπτωση η πυρκαγιά επεκτείνεται και περνά μέσα από τους οικισμούς Νέος Βουτζάς και Μάτι, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 102 άνθρωποι και να τραυματιστούν δεκάδες άλλοι. Από τις δύο αυτές φωτιές θα καταστραφούν ολοσχερώς ή θα πάθουν ζημιές χιλιάδες σπίτια ενώ θα καούν και δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους.
2020: Το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατηγορούν τη Ρωσία για δοκιμή αντιδορυφορικού όπλου στο διάστημα. Το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας αναφέρει ότι δοκιμάστηκε νέα τεχνολογία σε ρωσικό διαστημικό εξοπλισμό.
2021: Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Ναρουχίτο κηρύσσει επίσημα την έναρξη των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων. Η εναρκτήρια γιορτή δεν διοργανώθηκε δημοσίως λόγω των ανησυχιών του COVID-19.
Γεννήσεις
1892 – Χαϊλέ Σελασιέ, αυτοκράτορας της Αιθιοπίας
1301 – Όθων, δούκας της Αυστρίας
1339 – Λουδοβίκος Α’, δούκας του Ανζού
1401 – Φραγκίσκος Α’ Σφόρτσα, δούκας του Μιλάνου
1503 – Άννα, βασίλισσα της Βοημίας και της Ουγγαρίας
1649 – Πάπας Κλήμης ΙΑ’
1684 – Ιωάννης Μαυροκορδάτος, πρίγκιπας της Βλαχίας
1796 – Φραντς Μπέρβαλντ, Σουηδός συνθέτης
1884 – Εμίλ Γιάνινγκς, Ελβετός ηθοποιός
1892 – Χαϊλέ Σελασιέ Α’, αυτοκράτορας της Αιθιοπίας
1910 – Πατριάρχης Μόσχας Ποιμήν
1911 – Φιατάου Πενιτάλα Τίο, πολιτικός από το Τουβαλού
1911 – Στρατής Τσίρκας, Έλληνας συγγραφέας
1925 – Κετουμίλε Μασίρε, πρόεδρος της Μποτσουάνας
1928 – Βέρα Ρούμπιν, Αμερικανίδα αστρονόμος
1931 – Τε Αταϊρανγκικαάχου, βασίλισσα των Μαορί
1940 – Τομάσο Πάντοα – Σκιόπα, Ιταλός τραπεζίτης και οικονομολόγος
1941 – Σέρτζιο Ματαρέλα, Ιταλός νομικός και πολιτικός
1942 – Δημήτρης Λιαντίνης, Έλληνας φιλόσοφος
1943 – Τάνια Ράινχαρτ, Ισραηλινή γλωσσολόγος
1953 – Νατζίμπ Ραζάκ, Μαλαισιανός πολιτικός
1957 – Νίκος Γκάλης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής
1961 – Γούντι Χάρελσον, Αμερικανός ηθοποιός
1964 – Νικ Μένζα, Αμερικανός ντράμερ
1965 – Σαούλ Χάντσον (Slash), Άγγλος κιθαρίστας
1967 – Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης
1969 – Σωτήρης Καλυβάτσης, Έλληνας παρουσιαστής και ηθοποιός
1973 – Φραν Χίλι, Σκωτσέζος τραγουδιστής
1979 – Σωτήρης Κυργιάκος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1979 – Άντα Λιβιτσάνου, Ελληνίδα ηθοποιός
1982 – Πολ Γουέσλι, Αμερικανός ηθοποιός
1985 – Ρενάλντας Σεϊμπούτις, Λιθουανός καλαθοσφαιριστής
1986 – Χρήστος Τούσης (Tus), Έλληνας ράπερ
1989 – Ντάνιελ Ράντκλιφ, Άγγλος ηθοποιός
Θάνατοι
1562 – Γκετς φον Μπέρλιχίνγκεν, Γερμανός ιππότης
1645 – Μιχαήλ Α’, τσάρος της Ρωσίας
1757 – Ντομένικο Σκαρλάττι, Ιταλός συνθέτης
1885 – Ουλισές Γκραντ, 18ος πρόεδρος των ΗΠΑ
1916 – Ουίλιαμ Ράμσεϊ, Σκωτσέζος χημικός
1919 – Σπυρίδων Λάμπρος, Έλληνας ιστορικός και πολιτικός
1925 – Γρηγόριος Καλλίδης, Έλληνας μητροπολίτης Ηρακλείας Θράκης
1932 – Αλμπέρτο Σάντος-Ντουμό, Βραζιλιάνος αεροπόρος
1951 – Φιλίπ Πετέν, Γάλλος στρατιωτικός και πολιτικός
1955 – Γεώργιος Μαντζαβίνος, Έλληνας οικονομολόγος, τραπεζίτης και πολιτικός
1957 – Τζουζέππε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα, Ιταλός συγγραφέας
1960 – Ιωάννης Αποστόλου, Έλληνας πολιτικός
1966 – Μοντγκόμερι Κλιφτ, Αμερικανός ηθοποιός
1971 – Βαν Χέφλιν, Αμερικανός ηθοποιός
1977 – Αρσένιο Ερίκο, Παραγουανός ποδοσφαιριστής
1982 – Γιώργος Γαβριηλίδης, Έλληνας ηθοποιός
1982 – Βικ Μόροου, Αμερικανός ηθοποιός
1984 – Αντώνιος Ν. Πυλιώτης, Έλληνας πολιτικός
1996 – Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ελληνίδα ηθοποιός
1996 – Διαλεχτή Ζευγώλη-Γλέζου, Ελληνίδα ποιήτρια
1996 – Παρθένιος Γ’, Πατριάρχης Αλεξανδρείας
2003 – Ιβόν Σανσόν, Ελληνίδα ηθοποιός
2004 – Μήτσος Σαχίνης, Έλληνας πολιτικός
2007 – Μοχάμεντ Ζαχίρ Σαχ, Βασιλιάς του Αφγανιστάν
2011 – Έιμι Γουάινχαουζ, Αγγλίδα τραγουδίστρια