Η Καβαλιώτισσα γυμνάστρια Ρεγγίνα Μακέδου είναι από τα άτομα που συγκλονίζουν με την δύναμή τους και μας δίνει καθημερινά μαθήματα ζωής και θέλησης. Η ίδια αν και “παλεύει” με τη λευχαιμία, δεν αφήνει την μάχη να την πάρει από κάτω. Αντιθέτως, είναι από τα άτομα που δίνουν μαθήματα ζωής και μέσα από το Tik Tok προσπαθεί να βοηθήσει τα άτομα που πάσχουν από την ίδια αρρώστια και όχι μόνο. Μας μιλάει για τη μάχη που δίνει, το Dancing with the stars και περνάει πολύ όμορφα μηνύματα που πρέπει όλοι να διαβάσουμε.

Μας έχεις δείξει όλα αυτά τα χρόνια ότι η πάθηση σου (Διαβήτης, Λευχαιμία) δεν έχουν σταθεί εμπόδιο στην προσωπική ζωή σου, αυτό σε καθιστά ένα πρότυπο δύναμης και έμπνευση για όλους εμάς.

Από που αντλείς αυτή τη δύναμη και το υπέροχο χαμόγελο;

Πραγματικά δεν ξέρω. Μέσα από αυτήν την ιστορία ξεκίνησα να πιστεύω πολύ με έναν δικό μου τρόπο. Δούλεψα πολύ με το μέσα μου, καθώς όταν είσαι κλεισμένος 24 ώρες σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου ή σπιτιού δεν περνάνε. Ανακάλυψα λοιπόν ότι αν πιστεύεις στο Θεό ουσιαστικά πιστεύεις σε εσένα. Έτσι, άρχισα να πιστεύω τόσο πολύ σε εμένα, στις δυνάμεις μου και στις δυνατότητές μου που απλά αρνήθηκα τη μιζέρια. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν γίνεται εγώ ένας τόσο ζωντανός άνθρωπος να μιζεριάσω.
Νομίζω πως μέσα μας βρίσκεται η δύναμη.

Πες μας ένα από τα χιλιάδες μηνύματα που λαμβάνεις και έχεις ξεχωρίσει και γιατί.

Η αλήθεια είναι ότι από τότε που νόσησα έχω λάβει χιλιάδες μηνύματα, είτε από κόσμο που νοσεί είτε από συγγενείς ανθρώπων που νοσούν είτε από συντρόφους. Ακόμη και άνθρωποι που δεν νοσούν σωματικά αλλά ψυχικά, μου έχουν στείλει για να μου εκμυστηρευτούν ότι είναι απόλυτα υγιείς σωματικά και ντρέπονται που έχουν άσχημη ψυχολογική διάθεση, όταν βλέπουν εμένα να χαμογελάω. Βέβαια, εγώ τους εξηγώ ότι δεν είναι ντροπή και ότι δεν υπάρχει μόνο η σωματική ασθένεια αλλά και η ψυχολογική.

Το μήνυμα που έχω ξεχωρίσει όλα αυτά τα χρόνια είναι αυτό που μου έδωσε δύναμη εμένα, το 2020. Κάποια στιγμή που δεν ήθελα πλέον ούτε να χορεύω ούτε να εκτίθεμαι, μου ήρθε ένα μήνυμα από τη μαμά ενός παιδιού μέσα από το Ελπίδα που μου είπε ότι το παιδί μου χορεύει μαζί σου και σε ευχαριστώ. Εγώ λοιπόν δεν σταμάτησα να χορεύω ποτέ για αυτήν τη μικρή, η οποία πλέον είναι καλά.

Dancing with the stars, μίλησε μας για αυτή την εμπειρία σου. Πώς προέκυψε αυτή η πρόταση και πώς βίωσες αυτή την εμπειρία με όλα αυτά που περνούσες με το θέμα υγείας σου;

Αρχικά θέλω να πω ότι δεν είμαι χορεύτρια, είμαι γυμνάστρια, γιατί πολλοί πιστεύουν ότι είμαι χορεύτρια.
Η πρόταση ήρθε εντελώς αναπάντεχα και δέχθηκα με μεγάλη χαρά. Ήταν ένα πολύ όμορφο κλίμα και θα ήμουν ευχαριστημένη και μόνο με τον πρώτο μου χορό και μετά ας αποχωρούσα.

Μέσα από το dancing κέρδισα τρεις φίλους, τους οποίους δεν θέλω να χάσω ποτέ από τη ζωή μου.
Για εμένα ήταν ακόμη πιο δύσκολη δοκιμασία σε σχέση με τους υπόλοιπους, γιατί δεν είχε περάσει πολύς καιρός από όταν είχα τελειώσει τις χημειοθεραπείες, δεν είχα ανακτήσει την απόλυτη κινητικότητα μου, κουραζόμουν πολύ περισσότερο από ότι πριν την ασθένεια, οπότε σωματικά πάλευα πολύ για να ανταπεξέλθω.
Βέβαια ήταν ένα καταπληκτικό show και μία εξαιρετική εμπειρία για εμένα.

Μια δύσκολη κατάσταση απομακρύνει τους ανθρώπους;

Όσοι άνθρωποι δεν αξίζουν, σίγουρα οι δύσκολες καταστάσεις τους απομακρύνουν. Ο καρκίνος είναι ένα πολύ καλό ξεκαθάρισμα. Πραγματικά έμειναν δίπλα μου άνθρωποι, οι οποίοι έφτιαξαν έναν τοίχο, με θωράκισαν και δεν με πλησίαζε τίποτα. Έμειναν μαζί μου μόνο πολύ αξιόλογοι που ήθελαν να με δουν να πηγαίνω μπροστά. Ο ψεύτικος άνθρωπος-φίλος που είναι κοντά σου, δεν μπορεί να αντέξει αυτήν τη δύσκολη κατάσταση, καθώς ο καρκίνος είναι δύσκολος και για τον ίδιο τον ασθενή αλλά και για τους γύρω του.

Τι είναι φάρμακο, χημεία, κορτιζόνη για εσένα;

Από τη μία πλευρά είναι αυτά που μας κρατούν στη ζωή, αφού χωρίς αυτά δεν θα είχαμε καν τη δυνατότητα να παλέψουμε και από την άλλη καταστρέφουν το σώμα μας και έχουν πολλές παρενέργειες. Η κορτιζόνη είναι το μαγικό φάρμακο… σε σώζει από τα πάντα και ταυτόχρονα σου δημιουργεί χίλια κακά.
Τα φάρμακα είναι ένα αναγκαίο κακό, τα οποία όταν αρχίζεις να γίνεσαι καλά και ακολουθείς μια υγιεινή διατροφή και άσκηση σιγά σιγά καταφέρνεις να αποτοξινώσεις το σώμα σου.

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τον κόσμο πιο ενεργό ως δωρητές οργάνων και αιμοδότες. Πρόσφατα συμμετείχες στην εκστρατεία προσκαλώντας τον κόσμο να γίνουν δότες μυελού των οστών. Πώς είδες την ανταπόκριση του κόσμου στην ιδέα να γίνουν δότες;

Υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα στους ανθρώπους να γίνουν δότες, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και μεγάλη άγνοια. Ο δότης μυελού των οστών πρέπει να είναι ζωντανός και υγιέστατος, ενώ ο δωρητής οργάνων συνήθως γίνεται κάποιος μετά τον θάνατο (εκτός αν πρόκειται για νεφρό που γίνεται να δώσεις το ένα). Αυτό είναι κάτι σημαντικό που ο κόσμος πρέπει να το ξέρει. Παλαιότερα υπήρχε μια παραπληροφόρηση ότι όσοι είναι στις λίστες κινδυνεύουν, κάτι το οποίο φυσικά δεν ισχύει. Δεν ζούμε σε τριτοκοσμική χώρα.

Τα τελευταία περίπου 5 χρόνια έχει αυξηθεί τρομερά ο αριθμός των δοτών μυελού των οστών στην Ελλάδα, έχει σχεδόν τριπλασιαστεί και έχουμε φτάσει σχεδόν τους 250.000.

Πρόκειται για μια πολύ απλή διαδικασία και δεν πρέπει ο κόσμος να φοβάται. Για να μπεις στις λίστες δίνεις απλά λίγο σάλιο και αργότερα αν είσαι τυχερός και βρεθείς συμβατός με έναν άνθρωπο που νοσεί με λευχαιμία, θα είσαι αυτός που θα του σώσει τη ζωή και αυτό είναι πραγματικά ένα δώρο. Κάνεις κάποιες εξετάσεις, σου κάνουν κάποιες μικρές ενέσεις για να σου πολλαπλασιάσουν τα κύτταρα που χρειάζονται και σου περνούν αίμα.
Ο δότης δίνει ζωή, ξαναγεννά έναν άνθρωπο!

Σε ποιους ανθρώπους θα ήθελες να πεις ευχαριστώ για την στάση που κρατάνε μέχρι και σήμερα και στέκονται δίπλα σου;

Πρώτα από όλα στην οικογένειά μου. Η μαμά μου είναι δίπλα μου από την πρώτη στιγμή μέσα στο νοσοκομείο και φυσικά όλη μου η οικογένεια. Νιώθω ευλογημένη, γιατί έχω πολλούς φίλους που δεν με άφησαν ποτέ να νιώσω μόνη μου. Είχα την τύχη να γνωρίσω μέσα στο νοσοκομείο αλλά και στα social media ανθρώπους που περνούν το ίδιο με εμένα, οι οποίοι με στήριξαν πολύ, γιατί με καταλάβαιναν. Αν δεν είχα αυτούς τους ανθρώπους δεν ξέρω τι θα έκανα.
Δεν ξεχνώ ποτέ τους γιατρούς μου και τις νοσηλεύτριες μου, τους οποίους αγαπώ όπως την οικογένειά μου.

Όνειρα και στόχοι.

Μόνο υγεία και τίποτε άλλο! Περιμένω πως και πως να μου πουν ότι είμαι καλά και να γυρίσω τον κόσμο ανάποδα. Νιώθω πολύ δυνατή και σίγουρη για τον εαυτό μου πλέον!

Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς ως personal trainer σε ασθενείς με διάφορες παθήσεις και να βγάζεις προγράμματα ειδικευμένα για αυτούς;

Αρχικά θα ήθελα να πω ότι εμείς που σπουδάζουμε ΤΕΦΑΑ μαθαίνουμε και κινησιολογία. Υπάρχει βέβαια πλέον και εξειδικευμένο μεταπτυχιακό για τους γυμναστές από τα ΤΕΦΑΑ που μπορούν να ασχοληθούν με ασθενείς με διάφορες παθήσεις.
Λόγω του ότι έχω γνώσεις και σαν γυμναστήρια αλλά και από την εμπειρία που έχω με όσα δοκιμάζω στον εαυτό μου, προσπαθώ να βοηθάω κάποιους ανθρώπους ανάλογα πάντα με την κλινική τους εικόνα και πάντα σε συνεννόηση με το γιατρό τους. Αν κάτι δεν το γνωρίζω δεν το αναλαμβάνω καθώς πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική.
Θέλω να επιστρέψω στη δουλειά μου κάποια στιγμή, να ξεκινήσω πάλι να κάνω μαθήματα με τα γκρουπ μου και online, όχι απαραίτητα με ασθενείς. Μου έχει λείψει πολύ.

Ρεγγίνα Μακέδου, Ιωάννα Παλιοσπύρου δύο γυναίκες με την ίδια φιλοσοφία ζωής, είστε το απόλυτο δίδυμο αισιοδοξίας. Έχετε σκεφτεί να κάνετε κάποια κοινή δράση;

Την Ιωάννα είχα την τεράστια τιμή να τη γνωρίσω από κοντά, καθώς είχαμε κάνει μαζί podcast. Είναι ένα πλάσμα που εκπέμπει φως, μία υπέροχη προσωπικότητα και μία απίστευτη γυναίκα που θαυμάζω και εκτιμώ.
Καθώς είμαι ακόμη στο στάδιο της ανάρρωσης δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα, καθώς το ανοσοποιητικό μου δεν είναι ακόμα δυνατό.
Όταν κάναμε το podcast της είπα ότι όσο ήμουν μέσα στο νοσοκομείο έπαιρνα πολύ δύναμη από εσένα και εκείνη μου απάντησε ότι όταν ήταν κι εκείνη μέσα στο νοσοκομείο έπαιρνε δύναμη από εμένα.

Οικογένεια τι σημαίνει για εσένα;

Είμαι μαμάκιας και μου αρέσει ο θεσμός της οικογένειας. Γενικά θα ήθελα να είναι πιο δεμένες οι οικογένειες μεταξύ τους.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να κάνω ποτέ δίκη μου, αλλά είναι όμορφο να υπάρχει αυτή η οικογενειακή αγάπη, ο σεβασμός και η οικειότητα.

Τι γνώμη έχεις για το εθνικό σύστημα υγείας;

Θεωρώ ότι έχω υπάρξει πολύ τυχερή και εγώ και το μεγαλύτερο ποσοστό των αιματολογικών ασθενών στη χώρα. Μπορώ να μιλήσω μόνο για τις κλινικές που νοσηλεύτηκα εγώ και αυτές είναι η Αιματολογική Κλινική της Αλεξανδρούπολης και το Γενικό Νοσοκομείο Παπανικολάου, Κλινική Στοργή. Έχω να πω μόνο τα καλύτερα για τους γιατρούς και τις νοσηλεύτριες. Είναι πάνω από όλα άνθρωποι. Μου έχουν φερθεί σαν να ήμουν παιδί τους, όπως φερόντουσαν το ίδιο και σε όλους τους ασθενείς. Το λέω ειλικρινά, μας είχαν σαν παιδιά τους και ο στόχος τους ήταν να μας κάνουν καλά.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην Κλινική της Αλεξανδρούπολης και στη Στοργή. Θέλω ακόμη να πω ότι οι αιματολογικές και ογκολογικές κλινικές της χώρας μας έχουν δωρεάν πρόσβαση σε φάρμακα που δεν είναι δωρεάν πουθενά αλλού στον κόσμο. Η Ελλάδα έχει απίστευτη πρόσβαση σε φάρμακα όσον αφορά τους καρκίνους και ιδιαίτερα τους αιματολογικούς.

Σίγουρα έχεις ακούσει πολλές παρόμοιες ιστορίες από τον κόσμο που σε ακολουθεί στα social. Τι ερωτήσεις δέχεσαι πιο συχνά;

Η πιο συχνή ερώτηση είναι πού βρίσκω τόση δύναμη. Η επόμενη ερώτηση που δέχομαι συνήθως είναι τι σκέφτομαι το πρωί όταν ξυπνάω. Αυτή η ερώτηση ήταν πολύ συχνή κυρίως το διάστημα που είχα τις νοσηλείες. Και η απάντησή μου ήταν ότι ξύπνησα!

Έχεις λάβει οικονομική βοήθεια από το κράτος ή από κάποιους άλλους φορείς;

Υπάρχει ένα διατροφικό επίδομα που παίρνουν όλοι οι μεταμοσχευμένοι ασθενείς. Στην συνέχεια ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας που σου αντιστοιχεί και ανάλογα με το αν δουλεύεις υπάρχει και αναπηρική σύνταξη.
Επειδή εγώ έχω επιχείρηση δεν δικαιούμαι κάτι τέτοιο.

Ποιο είναι το μότο της Ρεγγίνας;

Το μότο της Ρεγγίνας είναι: «Να γίνεις κι εσύ δότης μυελού των οστών».
Από τη μέρα που νόσησα ο στόχος μου είναι να κάνω όσους περισσότερους δότες μυελού των οστών μπορώ.
Ένας τελείως άγνωστος άνθρωπος έσωσε τη δίκη μου ζωή και πιστεύω ότι όσους περισσότερους δότες καταφέρω να κάνω, θα μπορέσω έστω ένας από αυτούς τους δότες (που θα έχω πείσει) να σώσει έναν άνθρωπο. Αυτό θέλω να είναι το δικό μου καλό που θα δώσω πίσω στο σύμπαν.

f-magazine.gr

Συνέντευξη στον Γιάννη Θεοδοσιάδη