ΥΓΕΙΑ
Πώς είναι το 3χρονο παιδί σου να έχει καρκίνο

«…Είναι δύσκολος ο καρκίνος. Ειδικά ο παιδικός καρκίνος.Η καθημερινότητα είναι άσχημη. Νοσηλείες, εξετάσεις, θεραπείες, φάρμακα, παρενέργειες. Όλη η ζωή μας πια είναι μοιρασμένη στο νοσοκομείο και το σπίτι»…
Το εξειδικευμένο σε θέματα μητρότητας μπλογκ eimaimama.gr, δημοσιεύει την επιστολή μιας μητέρας η 3,5 ετών κόρη της οποίας πάσχει από καρκίνο.
Αναλυτικά η συγκινητική επιστολή:
«Είμαι μαμά και το παιδί μου έχει καρκίνο. Είμαι μαμά της Νεφέλης (3,5 χρονών ) και του Πάρι (14 μηνών). Η Νεφέλη τον Ιούλιο διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Από τότε ζούμε τον χειρότερο μας εφιάλτη. Μου είναι δύσκολο να γράψω γι αυτό. Ζούμε με τον καρκίνο πια, τον σκέφτομαι και τον πολεμώ κάθε μέρα, αλλά τελικά μου είναι τόσο δύσκολο να γράψω τι νιώθω σε ένα χαρτί.
Είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Όλες κατά καιρούς έχουμε αντιμετωπίσει παιδικές αρρώστιες, παιδικά ατυχήματα, φόβους για την υγεία των μωρών μας, αλλά όταν σου συμβαίνει είναι αλλιώς. Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν αυτό που νιώθεις. Ή καλύτερα, δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν αυτό που δε νιώθεις!!! Το κενό, το σταμάτημα του χρόνου, η απελπισία, ο πόνος, η αδυναμία. Όταν πήραν τη Nεφέλη από την αγκαλιά μου για τις πρώτες εξετάσεις, μου ξερίζωσαν ένα κομμάτι μου. Δεν είχα καταλάβει τι μας έλεγαν οι γιατροί, δεν είχα καταλάβει τι σημαίνει λευχαιμία, καρκίνος του αίματος, χημειοθεραπείες, νοσηλείες… Tο μόνο που θυμάμαι είναι τα λόγια του γιατρού
‘Δεν μιλάμε για ποσοστά επιβίωσης, αλλά για 100% ίαση’
Με αυτή τη διάγνωση πορεύομαι από τότε… κι όταν χάνω το κουράγιο μου, που το χάνω συχνά, αυτό σκέφτομαι: ‘ότι τα 5 χρόνια θα περάσουν και το 100% θα είναι δικό μας’. Θα είναι το δικό μου παιδί που νίκησε τον καρκίνο, η δική μου πριγκίπισσα που δάγκωσε το δηλητηριασμένο μήλο, αλλά θα ξυπνήσει κι όλα θα ανθίσουν.
Είναι δύσκολος ο καρκίνος. Ειδικά ο παιδικός καρκίνος. Αλλά και στην πλειοψηφία των περιστατικών, ιάσιμος πια. Η καθημερινότητα είναι άσχημη. Νοσηλείες, εξετάσεις, θεραπείες, φάρμακα, παρενέργειες. Όλη η ζωή μας πια είναι μοιρασμένη στο νοσοκομείο και το σπίτι. Όσο κι αν προσπαθούμε να μη ζούμε με την αρρώστια, να μη το σκεφτόμαστε, να κοιτάμε μόνο μπροστά, να μην το αφήσουμε να επηρεάσει την καθημερινότητα μας, το είναι μας, αυτό δεν γίνεται. Αλλά έχουν τόση δύναμη τα παιδιά. Είναι εκπληκτικό, πως τα αντιμετωπίζουν όλα. δε χάνουν το χαμόγελο τους, το παιχνίδι τους, το κουράγιο τους. Ακόμη κι όταν πονάνε, το ξεχνάνε τόσο γρήγορα μετά.
Εμείς οι μαμάδες είμαστε όλες εκεί δίπλα τους. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά για να τα βοηθήσουμε. Αλλά είμαστε εκεί δίπλα τους συνέχεια, ασταμάτητα. Γινόμαστε γιατροί, νοσοκόμες, ψυχολόγοι, μαγείρισσες, το παιχνίδι τους, οι φίλοι που δεν μπορούν να δουν πια. Κι όταν καταφέρνουμε να μη διαταράξουμε την καθημερινότητα τους, να βρούμε τα όρια ώστε το παιδί να μην νιώσει την απειλή της αρρώστιας, είναι όλα λίγο καλύτερα. Πώς να πείσεις ένα παιδί ότι δεν μπορεί να πηγαίνει παδική χαρά, κολυμβητήριο, να βλέπει τους φίλους του, να είναι κλεισμένο για εβδομάδες ολόκληρες, σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου; Δε ξέρω πως, αλλά το κάνω κάθε μέρα. Της έχουμε πει τα πάντα για την αρρώστια της, της έχουμε πει ότι θα γίνει καλά, της έχουμε πει τι είναι καρκίνος, όταν μας ρώτησε, και τι έχει ο φίλος της ο Παναγιωτάκης και γιατί εκείνος έχει όγκο ενώ η Νεφέλη όχι! Έχω γελάσει πολύ, όταν μάλωνε με ένα άλλο παιδάκι για το ποιος θα κρατήσει πιο πολύ καιρό το Hickman!! Έχω κλάψει πολύ όταν με παρακαλάει να μην την τρυπήσουν ξανά, να μην τους αφήσω να τρυπήσουν την πλάτη της. Κλαίω συνέχεια αλλά τα κάνουμε όλα γιατί πρέπει να γίνει καλά!!
Μεταφέραμε το δωμάτιο της στο νοσοκομείο όταν νοσηλευόμασταν. Κάνουμε σχέδια για το μέλλον. Συνεχίζουν η μαμά και ο μπαμπάς τις δουλειές τους, τις βόλτες τους. Το πρόγραμμα και οι κανόνες του σπιτιού δεν έχουν αλλάξει. Κάνουμε πάρτι, φοράμε τα καλά μας, καθόμαστε στο μεγάλο τραπέζι να φάμε γιορτινά, τραγουδάμε και χορεύουμε. Δεν έχει σημασία που είμαστε οι 4 μας. Πολύ λίγες φορές της έχουν λείψει οι φίλοι της και οι γιαγιάδες της. Ξέρω ότι καταλαβαίνει τα πάντα. Ξέρω ότι νιώθει τη στενοχώρια μας αλλά και την προσπάθεια που κάνω για να μην το καταλαβαίνει όλο αυτό. Ξέρω πια ότι μετράει τις μέρες για το τέλος των θεραπειών. Έχουν λιγοστέψει πια οι εφιάλτες της το βράδυ. Γελάει πιο συχνά. Παίζει πιο πολύ. Έχει κάνει πολλούς νέους φίλους. Αγαπάει πιο πολύ τον αδερφό της. Αγαπάει πιο πολύ και τη μαμά της πια, παρόλο που η μαμά είναι πιο κουρασμένη, νευριάζει πιο εύκολα, κλαίει πιο συχνά!!!!
Ντρέπομαι γιατί δεν ήξερα για το ογκολογικό νοσοκομείο ΕΛΠΙΔΑ.
Ντρέπομαι γιατί άκουγα για τα παιδάκια με καρκίνο και δεν είχα αναρωτηθεί αν γίνονται καλά, πώς γίνονται καλά, πού γίνονται καλά.
Ντρέπομαι για πολλά που δεν έκανα και για ακόμη περισσότερα που δεν ήξερα γιατί απλά δεν είχα αναρωτηθεί.
Ντρέπομαι γιατί θεωρούσα τον εαυτό μου μορφωμένο, δραστήριο με κοινωνικές ευαισθησίες, με διαφορετική αντίληψη.
Όλα αυτά που ακούμε και σκεφτόμαστε ότι συμβαίνουν σε μια άλλη σφαίρα… σε άλλες οικογένειες, σε άλλα παιδιά, σε άλλες γειτονιές.
Δε ξέρω αν μετά από αυτή την περιπέτεια θα γίνω καλύτερος ή χειρότερος άνθρωπος. Και το λέω αυτό γιατί όσο περνάει ο καιρός και συνειδητοποιώ τι μας συμβαίνει, κατανοώ τους γονείς που όταν αφήνουν το νοσοκομείο πίσω τους, δε θέλουν καμία σχέση με τον καρκίνο, δε θέλουν τίποτα να τους θυμίζει τι πέρασαν. Ξέρω όμως ότι θα είμαι πιο αληθινή και πιο ολοκληρωμένη… και σαν άτομο, σαν φίλη, σαν σύντροφος, αλλά κυρίως σαν μάνα. Και ξέρω ότι όσο πιο δυνατή η μάνα, τόσο πιο δυνατό το παιδί.
Και ξέρω ότι το παιδί μου δεν θα χάσει καμία μάχη στη ζωή της, γιατί έχει κερδίσει τη μάχη για την ίδια της τη ζωή».
ΥΓΕΙΑ
Κατάρρευση στη διανομή φαρμάκων ΕΟΠΥΥ

Σοβαρή αναστάτωση έχει προκληθεί στους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ με χρόνια νοσήματα, λόγω της αποτυχημένης εφαρμογής του νέου συστήματος διανομής φαρμάκων υψηλού κόστους κατ’ οίκον. Παρά το γεγονός ότι η νέα διαδικασία ξεκίνησε με στόχο την αποσυμφόρηση των φαρμακείων του Οργανισμού και τη διευκόλυνση των ασθενών, η πραγματικότητα εξελίχθηκε σε ένα εκτεταμένο αδιέξοδο, με πολλούς ασθενείς να μένουν χωρίς τα σωτήρια φάρμακά τους.
Τα φάρμακα… δεν φτάνουν ποτέ
Ασθενείς σε όλη την Ελλάδα, και κυρίως στην περιφέρεια, καταγγέλλουν ότι τα φάρμακα δεν παραδίδονται ποτέ, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι παραγγελίες απορρίπτονται την τελευταία στιγμή, με τη δικαιολογία ότι απαιτείται ηλεκτρονική προέγκριση από το σύστημα ΣΗΠ. Ακόμα και όταν η συγκεκριμένη διαδικασία δεν είναι απαραίτητη για την πάθηση του ασθενούς, το σύστημα φαίνεται να απορρίπτει αυτόματα τις αιτήσεις.
Η αγωνία κορυφώνεται για ασθενείς που δεν μπορούν να παραλείψουν ούτε μία δόση από τη θεραπεία τους, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ άλλων νομών ή να σταματούν προσωρινά την αγωγή τους.
Αποτυχία της νέας διαδικασίας
Η διανομή μέσω ιδιωτικών εταιρειών ταχυμεταφορών παρουσιάζει σοβαρές οργανωτικές ελλείψεις και καθυστερήσεις. Οι εργαζόμενοι στον ΕΟΠΥΥ αναγνωρίζουν πως η νέα υπηρεσία απέτυχε λόγω «προβληματικής συνεργασίας με παρόχους διανομής, τεχνικών αστοχιών και κακού σχεδιασμού». Για τον λόγο αυτό, έχει ήδη ξεκινήσει επιστροφή στο προηγούμενο μοντέλο διανομής μέσω των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ, μέχρι να βρεθεί λύση.
Χωρίς επίσημη ενημέρωση
Τόσο η διοίκηση του ΕΟΠΥΥ όσο και το Υπουργείο Υγείας δεν έχουν εκδώσει επίσημες ανακοινώσεις που να εξηγούν τι έχει συμβεί και τι μέλλει γενέσθαι. Το μόνο διαθέσιμο εργαλείο επικοινωνίας, ο πενταψήφιος αριθμός 18181, σύμφωνα με καταγγελίες, είτε δεν απαντά είτε δεν δίνει χρήσιμες πληροφορίες.
139.000 ασθενείς σε αδιέξοδο
Το πρόγραμμα αφορά περίπου 139.000 ασφαλισμένους που εξυπηρετούνταν μηνιαία ή διμηνιαία από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Σήμερα, ένα σημαντικό ποσοστό αυτών βρίσκεται σε απόγνωση, αναζητώντας εναγωνίως λύσεις και εναλλακτικές οδούς για να λάβει την αναγκαία φαρμακευτική αγωγή.
Τι ζητούν οι εργαζόμενοι και οι ασθενείς
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων του ΕΟΠΥΥ ζητά επανασχεδιασμό του μοντέλου και καλύτερη οργάνωση, ώστε να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών στη θεραπεία τους. Η αγανάκτηση στον χώρο της υγείας είναι έκδηλη, με την πολιτεία να καλείται άμεσα να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη και – πάνω απ’ όλα – να προστατεύσει τις ζωές των ασθενών.
Η ανησυχία παραμένει έντονη και οι ασθενείς ζητούν λύσεις – όχι υποσχέσεις.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Καταδίκη γιατρού για τον θάνατο 17χρονου ασθενούς από αμέλεια στη Θεσσαλονίκη

Σε φυλάκιση 2 ετών, με τριετή αναστολή, καταδικάστηκε παθολόγος ιδιωτικού νοσοκομείου για τον θάνατο 17χρονου ποδοσφαιριστή, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή τον Δεκέμβριο του 2019, στη Θεσσαλονίκη. Η απόφαση εκδόθηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, το οποίο έκρινε τον κατηγορούμενο ένοχο για ανθρωποκτονία από αμέλεια, με την αναγνώριση ελαφρυντικού.
Παράλληλα, το δικαστήριο αθώωσε ορθοπεδικό του ίδιου νοσοκομείου, ο οποίος επίσης κατηγορούταν στην υπόθεση.
Το ιστορικό
Ο άτυχος 17χρονος είχε εισαχθεί στο ιδιωτικό νοσοκομείο με σοβαρή κλινική εικόνα: έντονο άλγος στους προσαγωγούς, αδυναμία βάδισης, υψηλό πυρετό με ρίγος, εμετούς, διάρροια και προλιποθυμικό επεισόδιο. Παρά τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, δεν διενεργήθηκαν οι απαιτούμενες απεικονιστικές εξετάσεις (ακτινογραφίες, υπέρηχος, μαγνητική τομογραφία), ούτε έγινε οποιαδήποτε διαφορική διάγνωση ή επαναληπτικός εργαστηριακός έλεγχος.
Η κατηγορία βασίστηκε στην καθυστέρηση διάγνωσης ενός εξαιρετικά σοβαρού νοσήματος, του σταφυλοκοκκικού συνδρόμου τοξικής καταπληξίας, που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια πολύτιμου χρόνου για την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση. Τελικά, ο ανήλικος μεταφέρθηκε σε δημόσιο νοσοκομείο, όπου και κατέληξε.
Η υπερασπιστική γραμμή
Ο παθολόγος στην απολογία του αρνήθηκε οποιαδήποτε αμέλεια, υποστηρίζοντας ότι είχε συστήσει ρητά την εισαγωγή του ασθενούς στην κλινική, αλλά η μητέρα του αρνήθηκε να δώσει τη συγκατάθεσή της. Όπως ανέφερε, για την άρνηση αυτή υπογράφηκε και σχετικό έντυπο αποποίησης θεραπείας από την πλευρά της οικογένειας.
Παρά την υπερασπιστική του στάση, το δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξαν παραλείψεις και λανθασμένοι χειρισμοί που συνέβαλαν καθοριστικά στην τραγική κατάληξη του περιστατικού.
Η υπόθεση φωτίζει για ακόμη μία φορά τη σημασία της έγκαιρης και εμπεριστατωμένης ιατρικής φροντίδας, ιδίως όταν πρόκειται για νεαρής ηλικίας ασθενείς με οξεία συμπτώματα.
ΥΓΕΙΑ
7 Καθημερινές Συνήθειες για Έναν Υγιή και «Κοφτερό» Εγκέφαλο

Καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται, η ποιότητα ζωής καθίσταται σημαντικότερη από τη διάρκειά της. Η προστασία της γνωστικής υγείας είναι το κλειδί για ένα λειτουργικό και ανεξάρτητο μέλλον. Ευτυχώς, υπάρχουν απλοί, καθημερινοί τρόποι για να διατηρήσουμε τον εγκέφαλό μας σε φόρμα, μειώνοντας τον κίνδυνο άνοιας και άλλων νευροεκφυλιστικών ασθενειών.
1. Τακτική Σωματική Άσκηση
Η κίνηση δεν ωφελεί μόνο το σώμα, αλλά και τον εγκέφαλο. Η άσκηση ενισχύει τη ροή του αίματος, προάγει την ανανέωση των νευρικών κυττάρων και βοηθά στην απομάκρυνση των αμυλοειδών πλακών που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Δεν χρειάζεται υπερβολή — αρκεί η συνέπεια, όπως ένας καθημερινός περίπατος.
2. Προσεκτική Διατροφή
Η σωστή διατροφή είναι «καύσιμο» για το μυαλό. Μειώστε ζάχαρη, επεξεργασμένους υδατάνθρακες, κορεσμένα λιπαρά και γαλακτοκομικά, και στραφείτε σε τροφές πλούσιες σε ωμέγα-3 λιπαρά, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά. Η Μεσογειακή διατροφή είναι μια εξαιρετική επιλογή.
3. Ελέγξτε το Κοιλιακό Λίπος
Η κατανομή λίπους στο σώμα — και όχι απλώς το βάρος — παίζει ρόλο στην εγκεφαλική υγεία. Το σπλαχνικό λίπος συνδέεται με φλεγμονές και συρρίκνωση του εγκεφάλου, πολλά χρόνια πριν εκδηλωθούν συμπτώματα άνοιας.
4. Επαρκής και Ποιοτικός Ύπνος
Ο ύπνος είναι «συντήρηση» για τον εγκέφαλο. Στη διάρκειά του οργανώνονται οι αναμνήσεις και απομακρύνονται τοξίνες. 7-9 ώρες ποιοτικού ύπνου κάθε βράδυ βελτιώνουν τη μνήμη, τη συγκέντρωση και την ψυχική ισορροπία.
5. «Γυμνάστε» το Μυαλό σας
Ενισχύστε την πνευματική σας εγρήγορση με παζλ, σταυρόλεξα, sudoku, μαθήματα γλώσσας ή δημιουργικές ασχολίες όπως χειροτεχνίες. Η διανοητική πρόκληση βοηθά στην ενδυνάμωση των νευρωνικών συνδέσεων.
6. Μετριοπάθεια στο Αλκοόλ
Το υπερβολικό αλκοόλ συνδέεται με γνωστική έκπτωση. Αν και ένα ποτήρι κρασί δεν βλάπτει, είναι σημαντικό να τηρούμε όρια, καθώς επηρεάζεται τόσο η ποιότητα του ύπνου όσο και η λειτουργία του εγκεφάλου μακροπρόθεσμα.
7. Τακτικές Ιατρικές Εξετάσεις
Παθήσεις όπως η υπέρταση, ο διαβήτης και η υψηλή χοληστερόλη μπορούν να πλήξουν το νευρικό σύστημα. Ο προληπτικός έλεγχος επιτρέπει την έγκαιρη παρέμβαση, προστατεύοντας όχι μόνο το σώμα αλλά και το μυαλό.